VAKİT VARKEN
Sabahın erken saatlerinde
bi kelebeği,
uçarken görürüm.
nereye gitsem
benimle gelen güneşin
mutlu eden yüzünü görürüm.
istikametini bulamamış
bir rüzgâr gibi,
bazen savrulsam da
el ele tutuşup yürüyüp
kolumu omzuna atıp
sahil boyunda
yürümek isterim.
bu yaz,
kasvetli havalardan uzak
yaşayacak kadar
vakit varken,
üzüntü
öfke
endişe neden?
kime ne
neşemiz kaçsın?
senle başbaşa olmayalım!..
Antalya/23 Haziran 2011
Gökmen Yılmaz Erdem
Gökmen Yılmaz ErdemKayıt Tarihi : 24.3.2021 14:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Orman gözlüm
