Nazım Hikmet’e
Göklerde hayat sürdürüyoruz biz şair Nazım
Acıların manasını anlamış değiliz daha
Kimyamız değişmemiş henüz şiddetten
Gül üstüne gül koklamaktayız hala
İkibindeyiz
Sığmıyoruz artık asırlara
Milenyumları aşmak isterdik
Uzuuun adımlarla...
Kuşkumuz hiç yok sanki
Girmekten girdaplara
Çok içliyi dayanamam ağlarım
Bülbülün yanık sesine
Sanat müziğinin nağmesine
Minareden müezzinin essalasına
Şiirin keman sesiyle okunmasına
Tarihlerin önderidir ATA
Çağımızın komutanıdır ATA
Ordunun tümgeneralidir ATA
Askerin başkomutanıdır BÜYÜK ATA
Çanakalle galibidir ATA
Çizgisini çizmiş artık
Aşırı yüksek düzeyde
Hedefi yüksek boyutlara
Ulaşmak neticede
Şu batılı dünyanın
Kuşku kokmaktadır bu suskunluk
Ve derin düşündürmekte
Bu meçhul gayeler
Peşine düşmüş olsak da izlerinin
Olmasak da
Çözülmesi imkansız
Yeni alınmış sıfır kilometre
Bir otomobile benzer
İnsan kalbinde duygular
Henüz sevdaya kapılmadan
Motoru çalıştırmadan
Elma ağacıyım ben
Ne bitme bilirim ne bıktırma
İlkbahar yaz sonbahar kış
Hep taze misk gibi kokarım
Hazıma iyi gelir
Ağıza tat katarım
Prizren o eskisi değil artık
Doğduğumuz yeğlediğimiz şehir
Bir başka oldu son yıllar
Can alıcı bir sükuneti vardı eskiden
Tanıyamaz olduk birdenbire
Yalnız kalmak istiyorum odamda
Tek başına yine bu gece
Kendimle hesaplaşmak arzum
Doya doya suçlamak hep
Devamlı hata ettiklerimi
Abone olmuşum sanki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!