En çok duyduğum şeydir, ”Hocam şiiri bırak! ”
Çünkü şahsım gariban, tek dostu yalnızca Hak…
Şahsımı hiç sevmezler, daima derler hep git!
Şahsım hep ezilirken, değer görmüştür bir it…
Kıskanmam ne bir iti, ne de it mitin miti,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
