Tayyibe Atay Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

madem öyle
bize de uğra Leyla!.
ne işin vardı çadır içinde
sarayıma kurul Leyla!..

:)

kafayı sıyırttık mı ne
sıyırttık kafayı bir kara kartala
saçlarımız saçıldı her bir yere
altından kaçan akıl
gitti gitti az gitti
gitti gitti uz bitti derken
yapışıp kaldık babaaaaa
sahiden baba nerde!?

: he şimdi ben de uçup gideceğim, arşı aleme doğru dermişim de yol yapıldı mı acaba diy ...

sek sek oyunu gibi bu şiir!..atla oraya, zıpla buraya...

çocuğum ben
çizdim çizgilerimi
sol ayağımın ucuna yerleştirdim mermerden kaydırak taşımı
saçımda kurdela...

uçuşan eteğime basmamak için
belime doladım uçlarını
tek ayak üstünde dikilen leyleğe döndüm

lak lakladım
labakladım
çi ...

ne mutlu sevme gibi ulu bir duyguya sahip olanlara..

kutladım, saygıyla..

mu dur!...ve ki eki yanlış kullanılmış, özür dilerim...

“uykularıma sevgili yolla”

demiştim bir şiirimde, büyüttüğüm Tanrı’dan.. yollamadı ama!..:)

şiirin ustasıdır, çok değerli şair...soyutluğun arkasına somut şeyler koyar ki, bu şiirde de rüyalarına girmesini istediği, özlediği kız vardır...

aşk olmasa, yazılmazdı şiir denen meret!..:)
İyi ki vardır aşk ile aşık olacağımız nen...

nen dediğim, her ne ise!..bir insan da olabilir, bir kedi de!..hatta insanın kendisi de!..

sevgilerimle..

siz ne söylediğinizin farkında mısınız, Cihat bey. edebiyatın edeplisi, edebsizi mi var? hele konu şiirse, böyle bir ayrımı yapmak yanlış değil mi?

edebi, ahlakı siz mi öğreteceksiniz, eli kalem tutan yazar ile şairlere!?

geçin bu sevdadan e mi!..edebi, kendinizde arayın önce. okee...

bu ar ...

buraya yazılan yorumlara bakıyorum da, şiirlere bakmak yerine, başka başka yerlere bakılan şeyler yazılıyor...

edebiyat sitesi mi burası, yoksa din dersi sitesi mi anlamış değilim..

Nerededir bu hizmet, hııı!..

tatlı bir kız torunum var...çok uzaklarda yaşıyor...henüz üç yaşına doğru gidiyor..iki yaşında iken, biz de uçtuk yanına...anne baba işte, o bizim yanımızda...durmadan süt içiyor..milk demek yerine meyk diyor...bir gün şaka karışık dedim ki ona: meyk de meyk, meyk de meyk!..

hemen kaptı bu söylem ...

acı ile yaşamak arasına sıkışıp kaldı bu dünya!..

sevmeyi unuttuk...

amma çağmış bu çağ beh...

Teşekkür ederim, sayın Monelli...saygılarımla...

benim hiç kimseye hakaret etme gibi bir düşüncem yok, Cihat bey...sadece düşüncelerimi yazdım, o kadar!..

bu arada merhaba kelimesinin Arapça olduğunu da belirtmiştim zaten...sanırım dikkatinizden kaçtı!..

galiba sizinle ayrı yollarda yürüyoruz!..yolunuz açık olsun...saygılarımla...

düzyazı niteliğinde..evet, Türkçe çok güzel bir dildir...doğru konuşur, doğru yazarsan...ne var ki, Türk dili içine sızan o k adar çok yabancı kelime vardır ki, bazılarını sık sık kullanmak zorunda kalırız...

mesela, selamünaleyküm gibi!
mesela , Aleykümselam gibi!

neden verdim bu örnekleri ...

:))
çok hoş...

her şey yerli yerinde demişti bir şair, kimdi hatırlayamadım.
ceviz ağaçta
kabak bostanda
balık suda
insan hepsinin yanında...diyesim geldi...

kutlayarak..

:))
çok hoş...

her şey yerli yerinde demişti bir şair, kimdi hatırlayamadım.
ceviz ağaçta
kabak bostanda
balık suda
insan hepsinin yanında...diyesim geldi...

kutlayarak..

yani diyorsunuz ki, ansızın gelinen gecelerden olma!.:)

sıradan bir şiir bence...

Habip Yağmur bey; zat dediğin sayesinde bu ülke vatandaşı olduğunu unutma!.yoksa siz, Atatürk Türkiye’sinde değil de, Abdülhamit’in osmanlısında mı yaşıyorsunuz? Dahası, Osmanlı sevdalısının yandaşı mısınız?

Atatürk’e dil uzatmaya utanmıyor musunuz!..yazıklar olsun...

Öyle bir çobanımız var ki, sorma gitsin!..
Sürüyü korudu,bizi yedi, sorma gitsin!..
Dağı taşı sattı, don kaldı bize, sorma gitsin!.
Giydi hırka, doldurdu cebi, sorma gitsin,.

işte böyle, büyük usta!.

benim sevdam, hiç bir şeye benzemez billahi!..:)

Anadolu’mun yetiştirdiği koca ozanlardan biriydi..acının, yokluğun, yoksunluğun, tepelenmenin verdiği üzüntüyü dile getirdiği şiirleri ile unutulmayacaktır...bu kesin..

ışıklar içinde uyu Ozan...

her şeyimiz onlar....ötesi teferruat...

savaşın çocuklarını, suların kıydıklarını, şeyleri için öldürülenleri unutmak mümkün değil...ne büyük acı...keşke hepsi güller gibi koklansa...dedim, kutlayarak...

bırak, giden gitsin
ki
bir başkası doldurur
onun yerini!..

dermişim
vallahi!.

:))

okudum, yumdum gözlerimi...aklımda ne kaldı diye sordum kendime; nanayy!..

tekrar açtım gözlerimi; kalktım gittim şiirin başından...bir baktım, dilime dolandı ”nanay gülüm, nanay”türküsü!..

bu da benim, gün güzellemesi !..:)

aklınca Fahriye Abla’ya atıfta bulunmuş şair!..lakin Fahriye’nin yanına bile varamamış...

en iyisi mi, Mualla ile avun, dermişim...

:)