Nazan Yinanç Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

ah bu
yaşamak
ağrısı
bu durup durup
daha çok
içinden
yanmak

"hangi evin gecesindesin aydınlık
hangi sabahın güneşinde yangın "

Hep güzel yazan şaire ve şiire selam olsun.

"zaman
taş duvarlar çiziyor resmimize
puslu dağ başları ve sahipsiz mezarlar
utanıyor toprak
su
rüzgar
utanıyor sessizliğinden"

"kendime ömrümden
bir gün ayırabilsem
bugün
sen uyuyorsundur ihtimal
ben sabaha karşı
kendimi dışarı atmışımdır
şehirler yalnız
bomboş yollardan geçmiştir otobüs
ıssız köylerden
gün doğmadan istanbul
merdivenden çıkmışımdır
nefes nefese
çalmadan açmıştır kapıyı annem"

zaman içimiz ...

yazları oyun bahçemde dallarına tünediğim, salıncağımın durduğu, gölgesinde büyüdüğüm elma ağacı vardı. arı kuşları konardı. baharda açtığı çiçekleri hiç görmediğim benimle birlikte büyüdüğünü sandığım elma ağacı... budaklarını okşadığım, meyvasını daha yeşilken yediğim yol arkadaşım.

şiiriniz ...

şiir benden alındı
yerine bir dal kızıl karanfil koydular
hala kanar ikindi vakitleri

bir kayanın dostluğuna sığınmayı en iyi çocuklar bilir... bir de şiir...

Hep güzel yazan kaleminize ve yüreğinize sevgiler.

Evler, çoğu zaman çocukların cehennemidir. Özellikle kız çocuklarının cehennemi...

Bir cehennemden diğerine geçerken ateşlerini yanlarında götürürler ve yanmaya devam ederler.

Bu yüzden şiir gözlerine bakmalıdır kadınların, yüreklerindeki acıyı anlamak için.


Hep güzel yazan kaleminize ...

Masal


diğer tarafa giderken,
birşeyler götürmek mümkün olsaydı,
ben, içinde balıklarıyla birlikte
her zaman gittiğim gölü almak isterdim yanıma.

not et bunu,
ve dostumsan masallarıma inan.....

kaç zamandır
çoluk çocukluğunla
güle oynaya bir kahvaltı yapıp-
yapmadığını da
düşün bu ...

sen uyuyunca
köprüler geçilmez olur
bilirim
sular aşılmaz hazar'da
sen gelmez olursun
yollar tükenmez
sen uyuyunca
iki turnadır gönlüm
gamlar içinde

çünkü ben
horasan'dan gelen bulutumdur
tibet'te gökkuşağı
rüzgar çanıyımdır dağlarda
gelirken iki kırlangıç al
ben
yokumdur
şimdi
istanbul eylül

Şiire verdiğiniz emek ve değeri kutluyorum sayın Pelit..

güzel günler de gelecek çocuğum
çok değil az bekleyeceksin
sabahlar ışıl ışıl pencerende
yıldızlar avuçlarında olacak


Kutlarım sevgili şair.

"gün ışığına bırakıyorum süzülmeyi
yağmurun sesine ve yaprağın düşüşüne

içimdeki rüzgara dokunuyor ışık
yüreğimde kanayan noktaya
ve güneşin arkasından uzanan çoçuklara

ve diyorum ki
bağımsızlığımız olsan ışık ışık
özgürlüğümüz olsan bayrak bayrak
hep bir ağızdan andımızı okusa sabahları ...

"gidersin
bir kurşun gibi çıplak
bir harf gibi yapayalnız

bir kez çıkıp gittin mi kapıdan
bütün uzaklar aynı gelir..."

zamanın bıraktığı yaprak, kum, toz ve harfler kalır gidenlerin ardından.

Kutlarım.

"gün gelir okursun" sitemle ve hüzünle akmış, çağlayarak.

Halk şiiri formunda, anlam ve anlatımı çok güzel bir şiir okudum. İçtenlikle kutluyorum.

bu günler geçer
bu keder
bu demlenen yas
gece ayrılır karanlığından
su boylarından atlılar geçer
aç
susuz
kahraman
eylülden geçer
Sivas'tan
kağnıların ardından giden kadınlardan
mezar taşlarından

sen tütün kokuyorsun
bir de yürek rengi kır çiçekleri
dünyanın bütün çocuklarından
suskun sınır taşlarını okşuyor parmakların
göçük altından yükselen bir duman
bir de gözyaşları bütün analardan
özgürlük ve barış dalgalandıran

"ey aşk
sen ey her hecesine tutunduğumuz gökyüzü
sen ki yıldızların adısın geceleri
sabahın güneşlerine sor yanmayı
çölün kapılarına
kum tanesinin ıssızlığına"

biliyorum eylül de gider başını alıp
gider kuşlarını alıp gökyüzü
sarı yeşil bir İstanbul kalır sensiz

"sahi seni
kalan mevsimleri yüreğine doldururken bahar
bin yıllar biriktirirken gün doğumları
çocukluğun yıldızlı gökyüzünden çok uzakta
dağlarda mı bıraktı rüzgar
gurbette bırakır gibi
o utangaç
o güzel gülüşünü toprağa mı
kaşı kara
gözü kara çocukluğunu
kayan yıldızları ve ardından koş ...

"yaşamak
senin gülen yüzünde durmaktı
zamanın en derin yerinde

bana enlemlerin silindiği uykular kaldı
sararan yapraklar
kayan yıldızlar
rengi solan düşler"

"babamı kaybedince bildim
düşündüklerinin kıymetini
öğrendim inceden sevmesini
dokunmadan öpmesini"

"yok böyle olmayacak biliyorum
bu rüzgar böyle esmemeli artık
bu bıçak dağlamamalı böyle derinden

bir şiirin son dizesini yazmak istiyorum
birlikte büyüyeceğim çocuğa"