Engin Demirci Adlı Antoloji.com Üyesinin Şai ...

Gece gündüz durma mevlaya yalvar diyor pirim.
Gece üşüyor sonra duruyordu bir nefeste.
İnsanlar gelip gidiyor, koşuşuyor.
Mevla görelim neyler, neylerse güzel eyler.
Yağmurlar, karlar yağıyor damlalar her şeyi önüne katıp sürükleyecek.
Değişen hiçbir şey yoktu.
Sonra yeniden güneş açacak her ş ...

Bir zamanlar inip çıkan insanlar vardı insanda dua tadında.
Birbirlerinin gönül kulaklarına bir şeyler ffısıldardı şems vakti.
Anacığım ölmek istiyorum demezlerdi.
Örtülü bir kalabalık geçti önünden kabristana doğru.
Bir güzel sevdiğine kavuşacaktı.
Kesik kesik eksik insan insana yürüyorlardı ...

Yoksul bir öğrenciyim, diz çöküp ağlarım şems vakti.
Ben bu pencereyi seçtim, huzura çıkmak için.
Mahallenin delisi vardır, ölümün yolunu gösteren.
Bu sevgiyi ilahi ikram olarak gönderene kavuşmak için hepsi.
Buradan yarı içeride yarı dışarıda sarkıp b/akmak değil.
Halimiz dinin emirlerine uygu ...

Mana rızkı nasihattir inananlar için.
İnsanda insanı görmeyi özledim.
Kaderi kim yazdı, gelirken sormadılar giderkende sormayacaklar.
Beni bana bırakma rabbim, muhabbetine gark eyle.
Gönül isterse b/akar ve güzelliği görür şems vakti.
Allah’ın kılıcı tenle ruhu ayırdığı vakit sizi size sunarlar ...

Bazen hayatımız yarısı, hayatımızın tümü.
Bazen kendini sevmeyenleri sevgili sanmak.
Bazende hayatın tümü ile yaramaz olmuştur.
Keşkelerin ilimi nasılsa ölümle insan alışırlar birbirlerine.
Çoğu zaman, böyle olanlar dua yerine, iradesini yalnızlığa teslim ederler.
Kuşkusuz, bir çeşit sığınaktır ...

Gideceğimiz yere, dünya kirleriyle gidecek yüzümüz yok.
Kendisi hikmet olanın ahlakı kar taneleri gibi.
Bir kış boyu şefkatle sarar sarmalar cennet misali.
Rahmet olan aziz bildiğimize aşkımız
C/anımızı telef etsede insan.
Kainatın en güzel içeceği sevgiyle b/akarız dualarla gönüllere şems vakt ...

Hep iyiler önden gitti ben arkada kaldım şems vakti gecenin çobanları.
Hep kendini beğendirmek arzusunda insan insana.
Sanırım taşınmayacak kadar büyük benim var.
Kabir ziyaretleri arttıkça gönülde.
Ahiretin süsünü görenlerin kapısında, açılmıştır avuç sahibine, direnci tükenmiştir dünyaya.
Ağı ...

Adı güzel kendi güzelin ahlakıyla ahlsklanmadan.
Olmayacak!..

O dili bilmeyenin iletişimi olur mu sevgiyle.
Belki babanız anlatmıştır, kadını.
Geçirdikleri o güç yılları.
Ve geçti, üzüntü, kaygı, sorumluluk.
Bundan ne umdular.
Büyük kapılar açıldı.
Sonra aynı karanlıkta kapandı.
İnsanın insana maskeleri, kimden gizlenmek için sevgi v/arken.
Kendilerind ...

Ben bir şey anlamamıştım kabri ziyarette.
Bir kere bir güz akşamıydı, garipti herşey.
Kan gibi koyu kırmızıydı vaktin zamanla temaşası.
Ben gene de bir şey anlamıyordum.
Oysa ben kendimle muhabbeti sağlayamamıştım.
En çok aklımda kalan hayatımda değildi.
En göze çarpanın duası eksikti.
Belki ...

Çocuk gibi olmalı çocukluklar.
Şu fani dünyanın yakıcı olduğunu anlamak zor mu?..
Zatının zıddiyetini bilene,ateş bile Gülistan olur.
Ateş içinde alem gören ruhlara zindan olur mu?..
Analık hakkı için kendine dön.
Aşk lezzetinde b/aşka her şey azaptır.
Bir kabir ziyaretinden nasip alana cananı ...

Yedi kapılı cehennem dolar mı?..
Nefs süt emen çocuk gibidir.
Her nefeste sevgiliye sığınanın sevgilisi gider mi?..
Ebu Cehl gibi olmuş tene uyan, dünyada hep uykudadır.
Ateşe atılan İbrahimi bir yürekteki sevginin ateşine suyun gücü yeter mi?..
Sevginin rahmet olduğunu bilene aşk olsun.

Nas ...

Belki de anne duasının kabul olmuş hediyesidir.
Ne zaman hecelense ismi.
Çüçeklerin hala açtığı bahçedir.
Bütün Mevsimlerin toplandığı bir gönülde.
Hiç değişmedim ben.
Giydiğiniz elbiseler, suretiniz değişti.
Kötü olan da bu, evet değişmedim.
Çevremizde her şey değişirken
Ve leylak renkli bi ...

Maksadı avamı yola sokacak yönetilmeyen yöneticilerle adaleti sağlayacak gönlüyle yolcu insanlar gerekir.
Kötü ahlakı güzel göstermek için dinin ticaretin insanın yaşam tarzı içine sokulan sevgi insandan uzaklaştıran hurafelerden kurtarmamız önce karşılıksız sevmek gerekir.
Ne desek çivisi çıkmış ...

Ben kendi ellerimle dua tadında boyadım şems vakti yarin yüreğini.
Hatırladığım için saçları hep sonbahar.
Dudakları en bereketli ovalar.
Gözleri Zöhre yıldızı
Yüreğindeki o korkunç izleri silmek için safran çiçeğine.
Parmaklarına yüzükler takmazdı, Tuna nehrine boyadım.
Saçlarına toka diye Il ...

Gönül veren döner mi seferinden,
Beni görmemişti bir bahçedeki gül.
Herkesin uyuduğu öğle saatinde.
Buydu onu bağışlamamı sağlayan.
Bundan hiç söz etmedim ona.
Öyle ki, herkesin her şeye kör olduğunu görene aşk olsun.
İnsan hiçbir zaman andaki sevdiği kadar güzel olmamıştı.
Yüzümü b/aşka yöne ...

Ağlamaya utanmış insan insanın kollarında.
Ve çok renkli o baş aşağı ilişkiler.
Ya da yazgıların göremediği kardeşliği.
Kimi hiç karşılaşmaz uzak yollardan gelen yanıyla.
Bir insan olmak isteriz incinen nefeste.
Belki de bu yüzden öldü insan.
Bir kısır döngüye hapsolmuş suretler.
İnsan kulak ...

Sen senin halini sormazsan, her gece eğlenirsin rüyalarda.
Giysileri değiştiren içinizden uzaklara giden.
Yalnız biz bürünmüştük insan olarak yalnızlığın ince beline.
Hem kendimiz olmaktan, hem de muhabbet eden alemi özgürlük sanarak.
İnsanın nefsiyle şeytana karşı hep bir değiş tokuşu vardır.
...

Gönül gönülde yaşasaydı korkarmıydı insan insandan.
Kendi kendini bağışlayan, kendi kendilerini seven kimselerdi bunlar.
Doğrusu çok acırdım sevgiyi yüceltemeyeni.
Artık ölmüş olanların aynı suçu işlemesi mümkün mü?..
Ölümden sonra açıklanacak bir sevgi var mı?..
Hiçbir şeyini yitirmemiş olanın ...

Aşkın olmazını bilmekte gönlüyle sevgi medeniyeti kuranların dualarla mayalandığı istikametine aksın.
Gönül defterinden inciler salanların esrarını anlatabilir mi kelime.
Gülü elde etmek için dikene verilen su boşa gider mi?..
Karanlık gecede hastaya su vermek çok sevaptır.
Gül fidanının mizacın ...

Öyleyse nedir o gururlar?..
Renk renk cisimsiz melekler.
En çokta çıplak insan, savrulan yapraklar arasında sonbaharda.
Ya da büyük dokuma tezgahındaki gölgesi.
Ah bizim özlem türkümüz.
Doğrulmak için saygıyla eğilirken rüzgarda ağaçlar.
Bazende yardım ederdi şaire.
Soğuk duru su damlacığı ka ...

Ölü ruhları diriltenler gibi duada bir nimet sofrası kuran olda.
Dünyalık nefsini pervane gibi ateşe atanın hissedar olduğu s/özden payıdır sevgi.
Hakikati bilmeyenin payına çocuk saflığından bile pay düşmez.
Yari hakikinin itip kalkması olur mu?..
Kendini kendinden men edemeyenin kabirine git b ...

İnsanda sınırsızlık duygusu yaratan bir uğraş aşk.
S/özünü etmekten övünç duyduğumuz bir elbise değil.
O yüce yaratanın eserinin insanın üzerinde görmek istemesidir sevgi.
Daha da doğrusu için içindeki sır.
Kimse eğilmiyor kendini ayağa kaldırmak için şems vakti.
Hem sonra güzel bir uğraş bu.
...

Can ile benden kendime.
Ha oraya ha buraya.
Kim olduğunu bile çıkarmaya çalışmıyor insan.
Hepsi birden, etsiz kemiksiz bir leke doğada.
İnsan insanda yavaş bir çürümede.
O bilinen büyük duvarda saatleri durmuş.
Ve zaman dışı hemen gerisinde gönül.
Elinden ve dilinden emin olunan çok ötelerde. ...