Alpaslan Akdağ Adlı Antoloji.com Üyesinin Şa ...

Yaşanılası değil, yaşanmak zorunda kalınan bir dünya
Canlılıkları ölmüş, öldürülmüş, kaybedilmiş bir dünya ...

doğal olanın günaşırı ırzına geçildiği rezil bir dünya...

Şu fani kubbede vadem dolacak...

ölümü öncesinde görmüş gibi
Ve hüzünleri bezenmiş olgun bir şiirdi...
Allah rahmet etsin yazarına ve nur içinde yatsın...

Her yanlış adım, bir düğümdür ipte
Yol daralıyor, düğümler ipi gerdikçe...

her yanlış bir keşkedir
ve keşkeler pişmanlıktır çoğu zaman...

yürek güzelliğine ve kalemin gücüne yakışır, tekrar tekrar okunası bu şiirini yürekten kutluyor, paylaşım için teşekkür ediyorum ağabeyim.
saygılarımla...

Hangi gönülden sürgün edildiği bilinmezdi ama
Ayrılıkların yolunu kesen
Eşkiya bir hasret dolanırdı dağlarında...

yürek güzelliğine ve kalemin gücüne yakışır, tekrar tekrar okunası bu şiirini yürekten kutluyor, paylaşım için teşekkür ediyorum.
saygılarımla...

İsimsiz mezar taşlarının adsızlığının ıssızlığında kendi ölümümün ağıtını yakıyorum. Ölü ruhun yaşayan bedeni, rüyaların kıyılarına vuran şişe içindeki aşk namelerini sayfalarını okuyorum. ..

yazar duygularını ne varsa akıtmış mürekkebinden...

Biz şiiri karnımız doysun diye değil ruhumuzu doyursun diye yazdık. Ki “tüm meslekler yıpratır ama şairlik müstesna” der eskiler. Çünkü şair midesi için değil kendisinin ve tüm yaralı/örselenmiş/ötekileştirilmiş ruhların sağaltılması, yüceltilmesi ve aydınlatılması için çalışır, çalışmalıdır…

nec ...

Ölüm gelecek ve senin gözlerinle bakacak...

başlığı bile
başlı başına
şiirin ipuçlarını veriyor okuyucuya...

Ne söylese kabulüm
Yeter ki haklı olsun.

her mihnet kabulümdür yeterki;
gün eksilmesin penceremden...
diyen cahit sıtkı tarancıyı hatırlattınız bana bu mısralarınızla.
varolun...

Sen bize,
Kendimize,
Sahip çıkma,
Arzusu, aşkı ver! ...

bu duaya amin demeyecek er kişinin alnını karışlarım:)
eyvallah değerli ağabeyim.
sivri kaleminiz hep iğneliyor bir yerlerimizi...

Düşürdüğün halden bir ben anlarım
Sana uğramaktan caymaz yollarım
Bir çiçeğe hasret kaldı dallarım
Bahara çıkacak kış mı bıraktın...

uyaklı şiirlerle pek aram olmamasına rağmen
şairin ustalığı kendini apaçık gösteriyor...

Ağla bebek başına çok şeyler gelecek
Şimdiden ağla seni dünyada insanlar kirletecek
Ölüm vaktinde ağlayan insan, insan gibi yaşayamadan dünyayı terk edecek...

yaşanılası bir dünyayı düşleyen yazdığınız bu şiir için yüreginize saglik diyorum.
cok cok güzel bir siirdi
ve katıksız tebrikler ...

verilen onca mücadele sonrası 1 mayıs nice yıllardan sonra bir bayram havasıyla kabul edildi ve kutlandı.

yüreginize saglik
cok cok güzel bir siirdi
tebriklerimle ağabey.
kaleminiz daim olsun ...

Hasan ve Hüseyinden biliriz sen çocukları çok seversin efendim
Gel ve İsrailin kurşunlarında bedenleri parçalanan çocukları gör
Bu vahşette susan biz müslümanları utandır ya Muhammed(sav)
Gel gaflette yatan insanlık dirilsin tekrar..


peygamber sevgisinin,yaralı bir yürekten foşkıran içte ...

Yalanla gerçek arasında kıvrılıyor dil
Akıldan, mantıktan zelil mi zelil...

Yüreğinize sağlık değerli ağabeyim.
Kaleminiz daim olsun.
Nice güzel paylaşımlar diliyorum.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum...

gerçekler saklı kalınca çürürüler çünkü...

bedduanız kabul mu oldu ağabeyim
yoksa o tarihi yapı yandıktan sonramı
bu ince sitem:)

İnsan ne yaptı kendine
Kendini vurdu kendisiyle...

KABİL'DEN BU YANA
İFLAH OLMADI
ŞU VEREMLİ YERYÜZÜ AĞABEY...

Sevgi okyanusumsun benim
Sana akacağım en uzun nehirler gibi ...

şair, sevmek üzerine daha ne desin uçurum bakışlı sevgiliye?
bu benzetme dahi şairin sevdasının alenen ifşasıdır...

şimdi kıpırdamadan böylece kalalım, aynı ağaca dayalı sırtımız
en büyük kuş gölge üstümüzde, kanatları bizim kanatlarımız.

uzunca bir aradan sonra cevat ağabeyin şiirini okumak
sabah sabah içimizi ısıtmaya yetti...
ve bizi istanbul'un o nevi şahsına münhasır deniz havasından solumaya terke ...

Adressiz taşralarda
Kuşkonmazın dalına takılı kalan
Kim bilir kaç şiir başkaldırılardaydı...

necdet ağabeyin şiirleri
bu sitede şiir yazdığını zanneden nice yazar/şair müsveddesinin eline/ yüzüne/ kalemine vurulmuş
deri bir kırbaç gibidir...

öldürmeyen, ama insanı/kalemi azıcık kendin ...

Aşk makamına ermeyen
İlmin şehrine girmeyen
Hakkın sırrına ermeyen
İlmin kitabı aşk derim ...

ağabeyim
insan olmanın altın sırrını
usulca fısıldıyor kulaklarımıza...

biz uyurken az az mavileri çalmışlar ...

çalınan o kadar şey var ki hayatımızdan/yarınımızdan/düşlerimizden...
keşke mavilerle avunsaydı o hırsız enikleri
ahhh keşke...

Gözlerimde uzar geceler
Türkü üstüne türkü söylerim
Ekmegimin kokusu buram buram
Burcak tarlasına düşer gün
Ay doğarken pencereme
Yaşama gülümserim ...

uzayan geceler olsun ki razıyım.
yeterki o öldüren yokluk olmasın değil mi?

Özlenen öyle güzel bir dünya
ki-bütün iyi insanlar onun kavgasını veriyor
Değerli Şaire saygı selamlarımla...