Alaattin Çolak Antoloji.com

Bugün 10 gün Anne. Yüzlerce kişi geldi seni ziyarete, gelmeye de devam ediyorlar. Senin için gözyaşı döküp dualar ediyorlar. Hepsi sanki senin o eksik aldığın nefesleri tamamlıyorlar. Kızların ve Ümit oğlun, torunun Oğuz seni hiç bırakmıyorlar Anne, seninle birlikte yatıyorlar Hastanede. Hemen altındaki katarlar. Kendin gibi duygusal, merhametli, şefkatli, güçlü kızlar yetiştirmişsin Anne. Bugün hiç bir düğünde bizi yalnız bırakmayan Hikmet geldi Anne. Üzüntümüzü paylaşmaya geldi. 10 gün içim de seninle birlikte yatan hasta yakınları ile üzüntülerinizi paylaştık Anne. Farkı hikayeler ama ortak acılar. Rahmetli Aysan abinin hanımının söylediği sözler çıkmıyor aklımdan. Biz sızacık evlerimizde oturup kahvelerimizi içmişiz, bir gün bizim de acılarımız olacağını bilememişiz dedi. Maalesef Anne biz de bazen Sevinç’lerimizi abarttık, bilemedik başkalarının acıları olduğunu. Her gün bir şeyler öğreniyoruz Anne. Torunun Tugay hastane hijyen değil Babaannem ve diğer hastalar enfeksiyon kapar diye endişelenip şikayette bulunmuş, durumu toparlamak için biraz çabaladık Anne. Yoğun bakım hemşiresi Kamile Hanım, soğuk bir yapısı var, o da enfeksiyon kapmaman içindir ama seninle ilgileniyor Anne. Her ziyarete gelen börekler, kekler, çorbalar poğaçalar, çaylar getiriyorlar. Şu anda aşağıda onlarca kişi seni bekleyip çaylarını yudumlayıp, üzüntülerini paylaşıyorlar. İki gün önce Damadımız Kaderin eşi Serkan Kumru getirmiş, Ümit oğlun ne güzel bir adam ne Şanslı Kader demiş, Okan torunun da bunu anlatıyormuş kızlarına, kır saçlı yaşlı bir amca ve eşi Okan’ı çevirip herkes sana bakıyor ben de merak ettim bir bakayım yüzüne demiş, pek de Nur yüzlüymüşsün, hastanız mı var diye sormuş sana şifalar dilemiş Anne. Bu sevginin gerçek sahibi Sen ve Babamsın Anne. Çığ gibi büyüdü sevginiz. Caddelere taşıyor artık. Al artık şu nefesi Anne benim başım ağırlıyor bana dualar oku artık. Bizi sensiz bırakma...

Hani bir oda dolusu oyuncağı vardır...
Elinde bir tabanca ile gezer ya çocuk...
Aşktır O....