Demlenmiş Şiirler Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

Dualar su değildir, toprak değildir belki....
ama güneş gibidir.
Ve her filiz güneşle doğar ve yeşerir.


DUA ?? ile

güzel bir şiir olmuş kaleminize sağlık

“Bazı cümleler susar, ama susmak vazgeçmek değildir;
bir varoluş biçimidir belki de.
Siziin bu içten yorumunuz, kelimelerimin ardındaki yarayı görünür kıldı.
Sessizlik, çoğu zaman en gürültülü cevaptır;
çünkü insan acıyı haykıramadığı yerde, yalnızca ‘Sen bilirsin’ diyebilir.

Teşekkür ederim, ...

Çınlamalar tüm Seslere kulağını kapadığındamı çıkar yoksa tüm Seslere kulak kabarttığındamı ?

“Merhameti Azrail’den isteyen bir yüreğin haykırışı gibi...
Sessizlikte adı unutulanın,
Lâl kalanın şiiri.
Her dizesi bir vedanın iç sesi,
her sözcük bir yarım kalınmışlık sensizliğin içinde.”

kaleminize sağlık

“Sessizliğiyle konuşan, acısıyla yazılan ve mezar taşına selfie çekenlerin dünyasına tanıklık eden bir şiir.

Bir fincanın telvesine sığmayan yoklukla kırk yudumda içilmiş bir bekleyişin şiiri…

“Bu şiir, ölümü bir merhamet biçimi olarak ele alan, incitmeden veda etmeyi anlatan bir metafor çalışmasıdır.”

Bir yitirilişi yaşamak acı veriyor gerçekten.
Aslında Yitirenin acı çekmesi gerekirken hep elleri üşüyen acı çekiyor.
Ne güzel ifade ettiniz ''Tutmadığı ellerimi sözleriyle titretti.''.
Yüreğinize bir daha keder uğramasın.

bazı satırlar vardır, insan yazmadan önce zaten içindedir...
Sizin yorumunuz da tam öyleydi.
Fark edilmemek bir eksiklik değil belki de
fazlalığımızın görmezden gelinmesi.
Ve sıradanlık... o da kalabalığın en sessiz yankısı belki.
Bu satırlar, sizinle daha da demlendi.
Teşekkür ederim; yazıya ...

“Anlayan olsaydı anlatılırdı,”
derken, anlatmak yalnızca bir paylaşım biçimi değil;
bir umut, bir ihtimal.

Ama o ihtimal yerini yitimleştirdikçe, her kelime
“deşilme”ye dönüşüyor
Sanki şiirlerin organik yara izinde.

“Yalnızlık, bazen sadece bir his değil; bir zamana, bir sokağa, bir bakışa dönüşür.
Bu şiirde, geçmişin paslı sokaklarında yankılanan duygularla, bugünün suskunluğuna tutulmuş bir özlemi dile getirdim.
‘1. Tekil Şahsıyım Yalnızlığın’ şiiriyle, bireyin yalnızlığına dair içsel bir soyutlama sunarken ...

Bu Şiir görünmeyen yaraların en keskin izlerini anlatıyor.
Kağıda değil kalbe yazılmış dizelerle,
geçmişin sessiz çığlığına tercüman gibi.

İz bırakanın kimliği, unutmayanın yüküyle birleşince şiir susmuyor—konuşuyor.

“Yıldız çanlarıyla dolanan” imgesi,
kozmosun içinden geçen bir sızıyı taşıyor sanki.
Okuyanı, birden fazla boyutta var olma arzusunu dile getiriyor gibi.

Meteforları çok güçlü güzel bir yorum olmuş kaleminize sağlık.

Teşekkür ederim Esenlikler dilerim.

varoluşsal sıkışmışlık hissini hüznün içine dokuyan,
özgürlüğe dair kısa ama sonsuz yankılar taşıyan bir içsel kaçış öyküsüdür.

Her dize, bedene sıkışmış bir ruhun kaçamak nefeslerini anlatırken;
beş saniyelik bir özgürlük anı, hem hafiftir hem de ağır.
Gözle değil, hisle görülen uzak manzar ...

Ayrılığın yükünü suçla değil de zarafetle taştmaya çalıştım,
gidişi bir kaçış değil bir, olgunlaşma anı olarak sundum.
Sessiz vedalarda kalan tebessüm mirası,
kalbe işleyen bir iç çekişle “Suç Değil Bu Gidiş”,
hatıraların vicdanla yüzleştiği duygusal bir vedalaşma metni..
Ayrılıktan başka çare ...

“İzlerin İzsizliği”

varlığın susarak anlatıldığı, yokluğun ise en çok iz bıraktığı bir şiir.
zamanın unutmayı öğrettiği bir sevgiyi, hafızada hiç yaşanmadan kalmış bir anı gibi düşünerek kurdum.

Suskunluk, burada sessizlik değil; bir varoluş biçimi.
Yoklukla tamamlanmak, içimdeki boşluğu onu ...

"Zultanit, yalnızca bir taş değil; insan ruhunun sabırla yontulmuş ışığıdır.
Her renk, bir duygunun yankısıdır."

Bu şiir; kaybolarak görünmek, susarak anlatmak ve sıradanlaşarak kendini yeniden yaratmak isteyen bir ruhun anlatımıdır

bazen en sade olan, en derin olana ulaşmanın yolu olur.

"Zamansızdır Ölüm !!!
" Bu yalnız bir tespit değil, bir çığlık. Varlığın anlamını, köklenme umudunu kesen bir güçle karşı karşıya kalmak…
burada ölümün zamanla değil, anlamla çatıştığını
Çınarın yaprak dökmesi, sadece doğa yasası değil; içinde gizli kalan potansiyelin, serpilmeden yok oluşunun ya ...

?BİR UMUTTUR YAŞAMAK? ...
hem ironiyi, hem umudu birlikte kuşatıp, şiirin genel yapısında
yer yer lirizme, yer yer kara hicve dayandırıp
Dili hem içli hem çetin bir şekilde yansıtmaya çalıştım.

Burada sadece aşkı değil; hatıranın tahakkümünü, belleğin sızısını,
yaşamla ölüm arasındaki silik ç ...

bu şiir…
bir iç çekişin yankısı gibi.
"HAYAT ÇOK ACIMASIZ" dizeleri sadece bir sitem değil,
aynı zamanda yaralı bir bilincin haykırışı gibi
ne zaman, nereden geleceği belli olmayan acının,
insanın en kırılgan yerinde yankılanan izlerini anlatmaya çalıştım.
kalemimden dökülen bu dizeler, alışıl ...

#LANETBİRSAVAŞ
KAZANANI YOK !!!

''Konuşsak olmuyor Sussak Razı değil ''

?SAVAŞ ÇOCUKLARIN DEĞİLDİ ?

Tunuslu Çocukları,
Mısırlı Çocukları,
Libyalı Çocukları,
Yemenli Çocukları,
Iraklı Çocukları,
Suriyeli Çocukları,
Filistinli Çocukları
İranlı Çocukları ve
Türkiye deki tüm Ço ...

Kadeh ! tıpkı içki gibi göreceli bir kavramdır.

kimi içki denildiğin de alkollü içecekler getirir aklına
kimi de cennet içkilerini... mutaffifin 83/25-27 de olduğu gibi.
kimi de anıların kadehini .!

bir gün tüm insanlar keşke o kadehlerden (saffat 37/45 deki)
içebilseydik diye iç geçirec ...