Değil mi? Şiiri - Mehmet İslami

Size derim size gönül dostlarım
Nefse zulüm gâfil yatmak değil mi?
Deve dikenidir ektiğim darım
Sebebi; ilâcı atmak değil mi?

Bağçe bizim, harman bizim, hân bizim
Yüz senedir döktükleri kan, bizim
Yemek için aldıkları can bizim
Düşman ciğerine batmak değil mi?

Ah ı figânımız Hakk’a arz olan
Cihâd’ı Ekberdir Dîni tarz olan
Müminlerin üzerine farz olan
Leşlerini nâra atmak değil mi?

İnsaf bilmez merhameti taş olan
Boş gelmiştir, bidâyetten, boş olan
Müfteriyi, hainleri, hoş olan
Gâvûr parasıyla satmak değil mi?

İster köle versin isterse beyi
Alırken sıkı tut verilen şeyi
Acebâ acımı tatlı mı deyi
Bilmek için tatmak lâzım değil mi?

Fitnetüz zemândır malûm, gel sende
Rabb’ıbn emâneti canındır tende
Mücâzat, mükâfat istemesende
Hablûllâhı tutmak lâzım değil mi?

Ben içimde yaşıyorken gurbeti
Anlamaz; bozuktur cibilliyeti
Balın kadehinde; zehir şerbeti
Sabır deyip yutmak lâzım değil mi?

İSLÂMİ: zalimi ediyor tedip
Rıza i Hakk için cepheye gidip
Düşman karşısında feveran edip
İhânettir; silâh çatmak değil mi?