Sağ yaşarken ölü gezdim dünyada
Ben beni bilmedim ben den usandım
Çözüm bulamadım ben bu kimyada
Aktı gözüm yaşı nem den usandım
Bütün alemleri Allahı anar
Yüreğim bu kudsî sevdaya yanar
Kün yaşamın sonu Ukbaya döner
Bu sırrı bilmezi cem den usandım
Bilinir hep ona çıkıyor yollar
Birgün susacaktır konuşan diller
Boşuna değildir çırpınan hâller
Hicrânla kavrulan dem den usandım
Kavuşmak uğruna döndüm pınara
Umutlarım kaldı gelen bahara
Hazanda tutuldum deli rüzgara
Yaprağımı döken sam dan usandım
Ezelden Ebede o hükmü haktır
Gerçeyi görmeze karası aktır
Noksanlık aramak büyük günahtır
Su-izan gafleti gam dan usandım
Kul Tuncayım haktan ayrılmaz yolum
Yüce Rabbimize ayandır halim
Yürektedir yaram kanıyor solum
Derdime devâsız em den usandım
Kayıt Tarihi : 18.11.2011 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okunup ibret alınası, hikmet dolu, çok güzel bir şiirdi. Allah c.c. elinize, kaleminize ve iman dolu yüreğinize zeval vermesin.
Paylaşım için çok teşekkür ediyor, saygı ve selamlarımı sunuyorum...
100+heybem.
Muhabbetle..
TÜM YORUMLAR (3)