Ateşi kalmamış, külden usandım
Hep acı konuşan, dilden usandım
Bülbülü ötmeyen, kendi kokmayan
Bahçeden usandım, gülden usandım
Gözün açıp gerçekleri görmeyen
Candan sevip gönlün bana vermeyen
Bir gün olsun kadir, kıymet bilmeyen
Sevgiden usandım, yarden usandım
Milletimin yarınını yok eden
Tok olanı daha fazla tok eden
Banka soyup vatandaşı şok eden
Ülkeden usandım, ilden usandım
Baksan payı vardır, paydası yoktur
Artık Türkülerin gaydası yoktur
Hiç kimseye, hiçbir faydası yoktur
İşte ben böylesi kuldan usandım
Ağlanacak halimize gülmekten
Düğüm düğüm çözülmeyen ilmekten
Gündüz güneşinde çakan şimşekten
Yağmurdan usandım, selden usandım
Ey benim çilesi dolmayan gönlüm
Bülbülleri gelip konmayan gönlüm
Bunca yıldır iflah olmayan gönlüm
Ben, benden geçmişim candan usandım
Celali 17 Nisan 2001
Celalettin TokmakKayıt Tarihi : 16.6.2008 19:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düğüm düğüm çözülmeyen ilmekten
Gündüz güneşinde çakan şimşekten
Yağmurdan usandım, selden usandım
Tebrikler. Tam puan
anladım çünkü yüreğe hitap ediyor allah her iki cihandada başarılar versin size yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (5)