Usandım Şiiri - Yusuf Maral

Vurdukça bağrıma sazın mızrabı
Dertli dertli çalan telden usandım
Dinmiyor bir türlü gözümün yaşı
Gözümde çağlayan selden usandım

Alıp başım gitsem gurbet ellere
Derdimi söylesem esen yellere
Gelmiyor sevdigim bahar bahçeme
Yağmurdan doludan kardan usandım

Ne kurşun ne silah beni yaralar
Gozlerim her sabah derdi aralar
İçimi çürüttü geçmez yaralar
Şekerden şerbetten baldan usandım

Ben miyim sevdanla yanıp tutuşan
Bir mecnun misali çöller dolaşan
Ah Maral'ım derki halim perişan
Bir kuru nefeslik candan usandım

Derdimi şikayet sayma Allahım
Bin tövbe ederim varsa bir ahım
O yarin boynuna benim günahım
Vefasız hayırsız yardan usandım