Ünal Kar Şiirleri - Şair Ünal Kar

Özlenen duygular vardır ya
Hani yüreğin bir köşesinde
Hep derinden ve inceden
Sorgular
Arar bir şeyleri
Belki bilmez ne aradığını

Esnedi gökyüzü hafifçe
Tam gerilme noktasında kırıldı bulutlar
Homurdandı, özlem yüklü yoğunlaşmayla
Damladı bir bir
Sicim gibi inerken inledi zifir

Yıldızlar kayadursun bulutlandı gözlerim
Yüreğin yüreğimde yüreğini özlerim
Göktaşı yağmurları gecede göz kırparken
Ayın gizli yüzünden dökülendi sözlerim

Mitolojik çalgılar sustururken dilleri

Bir deli rüzgar misali
Eser ya dalları kırarcasına
Ne halden anlar
Ne durup sorgular
Sadece eser
İçten ve coşarcasına

Aynalar
Artık dost değil bana
Beni benden yaşlı
Gösterir oldu
Ya aynalar doğru
Ya ben kırılgan

Tuttuğun el dost eli_kalbinde sevgi varsa
Ne kaşı gözüne bak_ne onda hata ara

Ne güzeldir bir dosta_güvenmek sırtını dönmek
Ağlanacaksa ağlamak_gülünecekse bir gülmek

Dostum varmış yüzlerce hiç yalnız değilmişim
Zor günümde koştunuz anladım sevilmişim

Dua ve sevgileri ışın oldu ulaştı
Her biri ilaç oldu yaralarla savaştı

Yazmak istediğinde,
Kalem yazmaz.
Ne yazılan uyar yazana,
Nede yazan uyar yazılana…

Penceremden
Serçe yüreğin göz kırpınca
Titredi geceye tutsak düşlerim
Sinmeye başladı ışığın
Ta içime
Perdeleri aralarken ellerim

Bir doğum sancısıydı bahara dönerken kış,
Eridi göz ucunda titreyen ıssız bakış,
Bağrı yanık gergefte işlendim nakış nakış,
Kalem sessiz, söz sakin derindedir yakarış,
Kutsallığın baş tacı sevgiyedir haykırış.