Ünal Kar Şiirleri - Şair Ünal Kar

Ruhumun derinlerinde
Susuyorum hüzünlerime
Kırgınım
Hislerime uzak yüreğime
Vurgun yiyor nefesim
Haykıramıyor duygularımı sesim

Savundum doğruyu ömrüm boyunca

Sevginin saygının esiri oldum

Rabbime sığındım akli olunca

bugün beni aradım
sinemde,
yüreğimde.

buldum onu
yüreğimin,

Ayaz gecelerimin dolunayı
Ne kadar uzaksın bana
Üşümelerim
Matlaşan gözlerim
Dudaklarımdan fısıldarcasına
Boşluğa düşen sözlerim hep sana

Bir karanlık dünya kâbusla dolu rüya
Batıya uyum heves medeniyetmiş güya

Medeniyet moda mı içki esrar kumar mı?
Şeytana ruhlarını peşkeş çekmekte var mı?

sevgiyi her düşündüğümde
beyaz bir güvercin olur
uçurduğumda gökyüzüne...
bana geliyorsa dönüp te
bilirim…
artık 'o benimdir 'derim

Ne güzel duygu
Aynı gözlerde bakmak
Aynı yürekte atmak
Aynı ırmakta coşkun
Ve delicesine akmak

Bir dilek tut
Kapatma gözlerini
Koparmadan yapraklarını papatyaların
Kaybolmadan
İskambil kâğıtlarında
İçinden geçir sessizce

Mutluluk ne güzel beklenti
Minik serçe tedirginliğinde
Göğüs kafesime çarpıp ta dönen
Tatlı mı tatlı ürperti
Kışın son çırpınışlarına inat
Açar badem çiçeği misali

Duvarlar ve ben
Yine baş başa kaldık
İyice daldık sohbete
Saatlerle yarıştık
Zaman, su gibi akıp geçti
Hiç mi hiç anlayamadık