Ünal Akbulut Şiirleri - Şair Ünal Akbulut

Bir gün canlanıverse karganın hafızası
Anlatır mı acaba asrı aşan ömrünü
O saltanat sürdüğü yurt bildiği çınarı
Mutasarrıf paşanın diktirdiği o günü

' O ilk kanat çırptığım kırık çitlenbik dalı

Lütfet,
Kerem et,Merhamet et
Menzil-i kelamım.
Mana-i istikbalimi lal eyleme..
Bende-i mücriminizim
atf-ı nigahınıza muhtaç.

Tavrınla Süreyya'ya rakibsin ey peri peyker ömre ithafsın sen.
Hüsn'ünle münezzeh kıl resmini,muhakkak kasavetten muafsın sen.
Tegafülen atfettiğin nigâh çeşni olur işvebaz kahkahana,
Suret-i leyla görünsen ne gam ey! figân-ı perver, aşk-ı güzafsın sen.

şair,
mısraları bezeyip efkarına
haraç mezat, pazar eylerken.
yaprak serinliğinde kumruların,
aşık yüreğinde sevdaların hükmü hiç!
hiç yaşanmamış vuslatın elleri bomboş!

Muhabbetine nail olduğum asude kim?
Kim,Münzevi kalbime ilham veriyor.
...........................................................
Ruhu cuş edip,ketm-i letafet ile hem,
Hem,Gamze-i dil duz ile evham veriyor.

Anlattığın hep o eski masallar.
Aldanmaktan usandığım yalanlar
Dönüp baktım ki mazide kalanlar
Hepsi acı,hepsi keder ve elem.
..
Gün akşama son nefese her adım

Ne Otoban vardı o zamanlar,
Ne de bugünkü otobüsler.
Ama meydanlara binlercesi akardı emekçilerin.
Helva ekmek kumanyaların tadı hala damağımda,
Heyecanım görevli kolluğumda titrerdi, sesim sloganlarda.
Yol dönüşü vardiyada dinlenirdi gençliğim..

GELİR

Güneş gibi doğsaydı tebessüm gül cemale
Perçeminden her tutam sihr olurdu visale
Mecnun od'una yanmaz kavuşursa hayale
Leyla'ya nispet derken bu defa Aslı gelir.

Ne vardı? mazide kalan her şeyi
Böylesi hasretle aramak için
Perişan ömrümün nazlı çiçeği
Hislenip,içlenip ağlamak niçin?
............
Her sabah güneşin doğduğu yerde

Sürgün görmüş ulu ağaç ormanlara seslendi
Bu dağlar ki eğilmeyen başların rüzgarıdır
Şaha kalksın saf kan atlar süvari beklemeden
Karanlığı yırtacak bir yiğit evladın var.
..
Fırtına sinsi eser çoğu azgın dalgalar