Ünal Akbulut Şiirleri - Şair Ünal Akbulut

Mazide bağlandığın her iskele boğazda.
Erguvani baharla,özlediğin her yazda.
Neş'e ile her gece suda raks eden sazda.

Çıktığın son seferden dönme artık,orada kal.
Yosun tuttu yüreğin,çağla ey eski sandal.

Tatlanır akşamlarda gökten yağar gibi dut.
Has ipek kozasına tırtıl çizerken hudut.
İbrişimler tahtında asalet nişanesi,
İpeğin zerresinde dut'un da hakkı mevcut.

Ya,
yağmuru sakla gözyaşlarımdan.
acıya tahammül sabır yetmeden.
ya,
bir tel saçını hatıra bırak,
gözümden o tatlı hayal gitmeden.

şehir meydanında
çınar ağaçları
kadim ustalıkları içinde
bir sonraki sabahın
huzur demine aş eriyorken
sığırcık imecesi neş'eler içinde

uyku tutmazdı
sarı yirmi beş harçlık hayali ile
arife geceleri.
ağabeyimle ayaklı başlı yattığımız sedir
hayallerime taht olurdu.
leblebi tozunun nefesimi keseceğini,

sus,
susmak yalandan evladır.
hakikat az da saklı,kıymet az dadır.
yara sözle başlar,
unutma şifa sözdedir.

Yokluğunu yapraklara dantel, dantel işledim.
Hazan vakti rüzgarlara boyun büküp, gitti ah!
Sevdiceğim dönüşünü hep baharda düşledim.
Kavuşmamız bir an mıydı? bitti ah!

Duygulandım yağmurlarla bulutlarda ağladım.

kirli sakal,
el sallayarak ayrıldı iskelemizden.
martı teleğinden çapara hoplardı denizden.
tezgahta canlı,
kıraça,mezgit “ derya kuzusu”
tütün yorgunu öksürük

Salkımlanır mor sümbül uğrasaydın ah bülbül
Sürseydin o sefayı tegafül etse gonca
Susar naz kasidesi, kibrine yenilir gül
Kan sızar yaprağından pervaneler yanmasa

kırnap'ın ucundaki
taşla ezilmiş gazoz kapağını,
parmaklarının arasına sıkıştırıp
kaytanı iyice sarmaladığı topacı
fırlatıp döndürmeyi bilmez
iki ucunu bağlayıp ateşte dağladığı