Umutlarım Şiiri - Yelda Sivil Çelik

Ey benim körelmeye yüz tutmuş umutlarım,
Sakın kendini demir parmaklıklar arkasına hapsetme.
Olduğun yerde kal, bir adım geri gitme.
Bütün gücünle kır zincirlerini,
Dünyaya meydan oku,
Kimseyi dokundurma hayallerine,
Hayat umut ettiğin sürece vardır.
Direndiğin kadar yaşarsın.
Yaşamın yakasına yapış,
Uçurumun kenarında olsan dahi,
Düşmediğin sürece varsın,
Kapatma gözlerini,
Korkma önündeki boşluktan,
Dik dur, sağlam tut kendini,
Ayakların titrer kayarsın,
Hayallerine tutun,
Olanca gücünle savaş,
Elbet bir gün başaracaksın.