Umut ve Kıllı Eller Şiiri - Kenan Dönmez

Dokundu biraz önce gecenin karanlığına
Fakir, yoksul, kimsesiz bir adam eliyle
Çığlığı araladı perdesini doğan günün
Yarın her şey değişebilir ümidiyle

Sustu sonra gömüldü tekrar karanlığa
Konuşmadı konuşturulmadı duyuramadı sesini tekrar
Başına birikmişti gecenin kıllı elleri olan bekçileri
Kapattılar ağzını geceyi hükmü altına alanlar.

Şimdi soruyorum sana cevap bile beklemeden
Doğruyu söyle bana cevabına kaygılarını eklemeden
Garip adam mısın yoksa bekçisi gecenin
Umudu mu desteklersin yoksa tutar mısın kıllı ellerini bekçilerin