Otobüs
istenmeyen ayrılıklar
beklenmeyen vedalar gibi
ağır ağır
hareket etti
camında buğulu gözlerin
Bugün yoktun
Sensizlik kolay olmadı
Yarın da gelmezsen
o güzel gözlerinden
tesbih yaparım
sıkıldıkça
Yalnızlığın ucunda sallandım
parmaklarımın ucundaydım
gökyüzünden inerken
darağacındaydı şeytan
yanlış kapılara sürükledim dünyayı
aşk son nefesini veriyorken
İstanbul'un kışı
kır çiçekleri
ve papatyaların
özgürlük savaşı
yüreğimde
kasvetli çalışma günlerine inat
En çok dudaklarım hasret sana
Çatlamış soğukluğundan anlarsın
yanındayken dudaklarındaydım ölesiye
ama şimdi
dudaklarımdan
çivilendim
Rüzgarla gelen sendin
kapıyı çaldın küçük ellerinle
yavaş yavaş
Hemen içeriye aldım seni
Üşümüştün
susamıştın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!