Ümüt Güngör Şiirleri - Şair Ümüt Güngör

Bir kızım var adı Hilal,
Yanakları almı al,
Canım yavrum kızım Hilal,
Çok şükür yüce rabbime.

Akşam boynuma koşunca,

Bizim bu dağlar hep bu ova bizim,
Tarlalarla bağlar şu yayla bizim,
Ay yıldızın çevirdiği sınırlar,
Nehirler ırmaklar bu çaylar bizim.

Adana Ardahan Malatya ve Van,

Bir türkü tutturmuş memleket diye,
Mendil'inde kuru yer bırakmamış,
Çocuklara almış bir kaç hediye,
Gitmeye bir yol bulamamış.

Gurbeti alıpta atmış sırtına,

Nasıl bilmem İstanbul'un martısı,
Temiz yürek sevgilerin artısı,
Bulunmamış daha bunun tartısı,
Sevgi için vakit mekan aranmaz.

Karlar inmez Erciyes'in dağından,

Sormayın Kerkük'ü bir yaman halım,
Onunla kırılır hep kolum dalım,
Yaşamakmı bu hep ölüm kalım,
Her bir günde azap hergün kuşatma.

Selam sevda sadığına,
Hak alemin aşığına,
Muhtacız hep ışığına,
Rabbim bize doğdur güneş.

Sarı çiçek Yunusunu arıyor,
Gelsin diye rüyasına dalıyor,
Bir ses duyduğunda onu sanıyor,
Sarı çiçek çiğdem gibi sarardı.

Sarı çiçek neden boynun eğersin,

Anneler kol kanat gererler bize,
Nereden başlasak şimdi biz söze,
Kem gözler değmesin o iki göze,
Şefkatle büyütüp bakar annemiz.

Melekten farkları fanilik sade,

Güzelliğe özel sözlerim vardı,
Yazacaktım vakit geç olmasa,
Gönülde sevgiye özlerim vardı,
Diyecektim vakit geç olmasa.

Ibrığı doldurmuş içmecesinden,

Yüreğinde sevgiye yer varsa geliyorum,
Sevgiye sunacağın ser varsa geliyorum,
Bunun için gözyaşı ter varsa geliyorum,
Duyguları geriye atmayalım ne dersin.

Karanlık tüm geçmişe çekelim süngerleri,