Ümüt Güngör Şiirleri - Şair Ümüt Güngör

Aramadın gurbetten sılayı bugün,
Bu gidişle zormu balayı düğün,
Açsusuz kalırım günde üç öğün,
Hasretin sılada kar yağar gibi.

Aramadın gurbetten açmadın teli,

Tarih yazdık yine sizle bu gece,
Tüm dünyada okuttuk hece hece,
Uyku bilmedi gözlerimiz bu gece,
Tarih yazdı Fatih ile aslanlar.

Çaresizdi Hırvatların asları,

Dağlarına hilal çizdim üç ayla,
Kayseri yücesi Erciyes yayla,
Dolaşsam sende bir güzel al tayla,
Dağları karlı hep güzel Erciyes.

Her yıl Ağustos'ta coşan Erciyes,

Elçibeyler vatan için titredi,
Resulzade ile dağlar kükredi,
Vahapzede dendi dünya dinledi,
Karabağ elbette Türkün her zaman.

Hoşgörün gardaşlar heyecanımı,

Kıvılcım sıçrattın sönmüş közümden,
Bağlanıp kaldım bak sana özümden,
Ayırmam artık hiç iki gözümden,
Dağlar taş yağdırıp üstüme gelse.

Vuslattan çıkarken yorgun bedenim,

Titrede gel titrede gel,
Bozkurt gibi kükrede gel,
Yüreğini teklede gel,
Kürşat gibi Kürşat gibi.

Çin seddini aşar olup,

Melekler kucakladı al bayrağın içinde,
Gökteki kartal bile şimdi sana ağladı,
Uğurlarken biz seni gözyaşları içinde,
Dağlarda nadir olan kardelende ağladı.

Giderken yüreğimi gözyaşları dağlıyor,

Mutluluk dün akşam tuttu elimden,
Onun için türküler geçti dilimden,
Çok şükür anladı artık halimden,
Sonunda elimi bir tutan oldu.

Vakitler çok çabuk geçip giderken,

Yine ağlamışsın hüzün çiçeğim,
Yaprağın sararmış güzün çiçeğim,
Yüreği dağlamış sözün çiçeğim,
Ne olur ağlama beni dinleyip.

O kadar dertleri taşır durursun,

Kerbela çöldür gözü hiç olmaz,
Hüseyin'e Hasan'a suyu hiç olmaz,
Vicdana gelcek özü hiç olmaz,
Yolcuya dermana yel olmaz onda.

Kerbela Kerbela donuk Kerbela,