Umut Beylik Şiirleri - Şair Umut Beylik

Kılıçtım,
Kınımdan sevdalara düştüm.
Kınımdan düşüp de,
Dağlara küstüm.
Yorgun ve ezik
Bir şefkate açıldı kollarım.

Sana baktıkça ölmek geçiyor içimden
Gözlerinin seyrine dalarken,
Bir martı çığlığında sesime ortak olman
Olmazsa olmaz
Sevinçlerin,kederlerin
Ve acıların tek bir dalı,

Özgür yarınlara,
Bayrak sallayan,
Çocukları
gördüm düşümde.

Şiirlerde yaşamayı,

Gitmelerdesin...
Beni şimdi,
Kim dinlesin.
Tane tane al elimden efkarı
Başım da duman,
Toprağa sürmüşüm ellerimi.

Gecenin kollarına düşer ölümüm.
Kaybolmuş hüzünlü umutların kapısındayım
Işığın dışında,
Sokak kapısında çığlıklar içindeyim.
Haykırsam, bir ben uyanırım kabus gecelerimden
Hangi çaresiz ayrılık kanar avuçlarımda,

Mevsimler değişiyor bak.
Görüyormusun?
İçim burkuluyor sensiz
Kimsesiz bir geceye kucak açıyorum
Şimşekler çakıyor
Bir turna sürüsüne takılıyor gözlerim

Kırpılmıs düşleriyle,
Hayallere daldılar.
Kimsesizdi Ortadoğu cocukları.
Dünyanın her metrekaresinde,
Dudaklarında,
Kanlarını tattılar.

Gam kedere dolmuş yüzün
Ağlar olmuş dertli hüzün
Seninle ağlar ırmaklar
Hasretinde beni düşün.
Anam ağlar,
Canlar ağlar.

Bu bayram da sensiz,
Kalacağım.
Ansızın bir sabah,
Öylece,
Kendimden
Çekip gittiğimden beri.

Gözlerim tutuşuyor
Bir yangın alevini andırıyor
Ne yana baksam
Bir cıvıltı sarıyor yüreğimi
Karmakarışık duygular,
Neyi anlatıyor anlamıyorum,