Kulağa hiç aşina olmayan sözlerinle,
Sessizce, çekip gitmene hala alışamamıştım.
Her adımınla, ardı kesilmez özleminle,
Son olacağını bilemeden, sensizliği yaşamıştım.
Aşkın acısını başka şeylerle avutmak,
Belki de herkesin yapmaya çalıştığı,
Bir kaçış yoluydu.
Ya da bir umuttu.
Geçmişin, en acı sahnesiydi.
Hiçbir şey demeden, çekip gitmen,
Çok sevmelerim ağır mı geldi?
Adalet mi bu her gün ölüyorum, sensizliği yaşarken?
Gidişin, severek olsaydı.
Ben bu vuslata razı olurdum.
Gözlerin gözlerime, doğrulsaydı.
Göçmezdi, bedenimden ruhum.
Aşkın güruhuyla,
Sözler seni anarken,
Yar sevgiliyi darma duman etmiş.
Gözleri, gözlerini ararken.
Kıyamet kopar da,
Ardından gelirse aşkın sesi,
Bil ki o sesin ardındaki,
Gizemli insan seni bekler.
Deniz dalgalarıyla adını yazar da,
Rüzgar adını kulağıma fısıldarsa,
Tabiatın her yerinde seni görürsem,
Bunun adı aşktır, gerçek aşkın büyük anlamı var.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!