Ümitsiz Kalmışım Şiiri - Nurcemal Öztürk

Çarmıha germişler hayallerimi
Düşlerim hapsolmuş prangalarda
Öksüz bırakmışlar ümitlerimi
Ümitsiz kalmışım karanlıklarda.

Hayatımı zindan etmiş geceler
Feryat eder dilimdeki heceler
Dermanım yok benim,hekim bocalar
Ümitsiz kalmışım karanlıklarda.

Bana ne bahardan,bana ne kıştan
Bana ne dallarda ötüşen kuştan
Bana ne rüyadan,bana ne düşten
Ümitsiz kalmışım karanlıklarda.

İnsanlar mutluymuş varsın olsunlar
Bana yaklaşmasın,uzak dursunlar
Ciğerimi parçalamış kurşunlar
Ümitsiz kalmışım karanlıklarda.

Bu derdin dermanı varmıdır Yârab
Gözlerim hüzünlü,yüreğim harap
Hayat bu,başıma örmüş bir çorap
Ümitsiz kalmışım karanlıklarda.

Varsın devam etsin bu hayat böyle
Varsın kırık kalsın yüreğim böyle
Uç turnam o yâre halimi söyle
Ümitsiz kalmışım karanlıklarda.