Ümitle Bekliyorum Şiiri - Halil Gülşen

Dünyada ne kin kalır, ne keder, ne gözyaşı;
Laz, Kürt, Yörük, el ele gezsek Anadolu’da;
Milletin saadeti, ideallerin başı;
Mutlu etmekten geçer mutluluğun yolu da!

Yıllar yılı ağıtla inlerken her hanesi,
Tarihe bakın, çoktur kavganın bahanesi.
Elinden yangın yemiş, mertlik kütüphanesi,
Köroğlu’na muhalif bir “Bey” vardır Bolu’da!

O “Bey” in karşısına binlerce Ayvaz gerek;
Bu yurda, bu bayrağa can verilse az gerek;
Nizam- Âlem için, çaba ve niyaz gerek;
Ki, kırılsın zulmetin kanadı da, kolu da!

Farklılık zenginliktir, zannetmeyin karışık;
Ümitle bekliyorum, gelecekten var ışık!
Yakındır büyük birlik, zengin, fakir barışık;
O zaman lezzet bulur parası da, pulu da!

Dört elle sarılalım, kavrulmasın sinemiz,
Hüzünle yoğrulmasın yine otuz senemiz.
Ne güzel söylemişti Alacalı Nine’miz;
“Sahipsiz memlekete, kar da yağar, dolu da! ”

Halil GÜLŞEN