Ümit Göksel Şiirleri - Şair Ümit Göksel

Tutacaksan ellerimden iyi düşün
Kolay değil sahip olmak bana öyle
Ne kadınlarla bir bütün oldum
Kırışmış çarşaflarda kaldılar sadece

Ey büyük yasaklarını çiğne

Bir hiç uğrunaymış demekki herşey...
Bunca yıl neyin mücadelesini vermişim?
Yüreğimin direnişlerine en büyük destekci bendim oysaki..!
Ben kendi ellerim ile imzaladım sınır ötesi operasyonlarımı,bir an olsun tereddüt etmeden..
Kaç kez esir düştüm umutsuzluklarıma,kaç kez uykularımla çatıştım...!
Ben bizim için savaştım..

Bazı günler vardıki gülerdik saatlerce
Bazı günler vardıki ağlardın kaderine
Senin sevdiğin gibi sevmedi kimse seni
Sevgiye şevakate muhtaçtın çocuk gibi

Ağlıyordum diyordun bazen yalnız odamda

Masmavi bir gökyüzü benim kalbim,uçsuz bucaksız gözlerinin alabildiğine..
Katran karası gecelerim,zifiri karanlıklarım olur her şeyi örtbas eden..
Gözyaşlarım vardır benim,şehirler benimle ıslanır ağladığımda..
Her damlam can katar toprağa,ağaçlar benimle filizlenir..
Masmavi bir gökyüzü benim kalbim,uçsuz bucaksız gözlerinin alabildiğine..
Her pencereden ışığını içeri saçan,göz kamaştırıcı güneşim vardır benim..

Silip attın herşeyi bir kalemde kenara
Boğazımda düğümlendi kelimeler
Bir cevap veremedim sana
Zamansız gelen bu ayrılığın
Yok gücüm acılarını kucaklamaya

Yokluğunda ben bile kendime tahammül edemiyorum,yokluğun bana nasıl tahammül etsin?
En ücra köşelerinde şimdi hayatın,yaşamak denilirse evet yaşıyorum...
Ama hayattan tüm bağlarım kopuk bir şekilde,hiçbir çaba göstermeden hiçbir şeye özenmeden...
Oradan orya savrulup duruyorum..
Tozlu raflara kaldırılmış bir eşya gibi kendimi değersiz hissediyorum...
Sensizliğin verdiği sarhoşlukla bir bütün olduk...

Ey sevgili, dinle dudaklarımdan dökülen son aşk nağmelerini..
Son kez bak gözlerimin içine,ve unutma bir daha asla göremeyeceğini..
Uzat avucunu sımsıkı tut,ellerinde değerli bir eşya gibi..
Al bu kalp sende kalsın,benden çok seni sevdi..
Ey sevgili,neden ağlıyorsun?
Sen yazdın sen yönettin bu aşk oyununu,

Şu an o kadar ihtiyacım varki bir tene
Bir mum ışığı gibi titreyecek bedeni
İpek geceliğinin askıları takılacak ellerime
Biran bile ayırmamalı, gözlerimden gözlerini

Aynı kadehten içtiğimiz şarabın damlaları

Dudaklarımı tatlandırmak için, kanyak kadehimin ağzına sürülen bir toz şeker din sen..
Görevin, içkimin sertliğini yumuşatmaktı sadece senin..
Her kadehte,biraz daha, biraz daha seni tükettim..
Üçüncü kadehten sonra varlığını bile hissetmedim.
Ve bittin..!
Bende çektim gittim

Artık tamam
Kalmadı tahammülüm
Buraya kadarmış herşey
İşte gidiyorum üzgünüm

Üzgünüm birazda kırgınım sana