Ümit Göksel Şiirleri - Şair Ümit Göksel

Gözleri kapanmış solukları kesilmiş ölüler.
Ne olmuyor sizin gibi ölüpte gidenlerden bir haber?
Bazen düşündüğümde yapayalnız karanlık odamda sizleri.
Hem korkoyorum sizden, sonrada nasılsa birgün bende öleceğim diyerek alıştırıyorum ölüme kendimi.
Çok korkuyorum deliler gibi sevdiğim biriçik annem bırakıp gitti günden beri ölümden,ne zaman öleceğim gelse aklıma,isyan etmek geliyor ölüme nedendir bilmem.
Ne fayda canımı almaya geldiğinde dirensem azraile diyerek kendime.

E şin benzerin bulunmaz,
Z aman seninle su gibi akar.
G ül yüzüne bakmaya kıyamam,
İ çim ürperir gözlerimden yaş damlar.

Y anımda olsan boğazım düğümlenir,

D aha dün varlığından bile haberdar değilken
E ritiyor şimdi bedenimi bakışların
N eyime güveniyorum bilmiyorum
İ stemesemde seni düşündükce hızlanıyor kalp atışlarım
Z ararlı olsamda sonunda,ben herşeye hazırım

Hep bana değil bu yalnızlılar,bir gün gelin seni, senide kucaklar,bırakıp gitiğin gibi birgün beni,bırakacak adam sandığın conconlar.
Arkana dönüp bir,bir bakacaksın,neler kaybettiğini anlayacaksın,affet beni demek için geldiğinde geldiğine bin pişman olacaksın.
Olacaksın sen çok ağlayacaksın,aradığın o adamı bulamayacaksın,her yüzüne güleni dost bilipte hatalarının kurbanı olacaksın.
Gecelerin kabus günlerin hayal,şöyle bir düşünde maziye dal ne güzel bir aşk yaşamıştık ama,oldu şimdi hepsi masal.
Yastığa başını koyduğunda çok isteyip ama uyuyamadığında,hıçkıra hıçkıra ağladığında,hani nerde conconlar yokmu yanında?
Kurşuna dizilmiş bir ceset gibi,yüreğim paramparça kanlar içinde bırakıp gittiğin o günden beri içimdeki sevgi döndü nefrete.

Ne olur susma konuş canım yanıyor
Dönüpte maziye bak hesap soruyor
Gözlerimden yaşlar değil kanlar akıyor
Bu gidişin dönüşü yokmu sevgilim

Gizli gizli ağlıyorum elimde resminle şimdi

Bu sabah yine yokluğunun varlığıyla karşılaştım..
Bilmiyorum sende de oluyormu bu?
Yirmi saniye kadar kavrayamıyorum olup biteni..
Beraber geçirdiğimiz onca yıldan sonra,ayrılık öyle biranda kabullemiyor...
Doğrusu söylemek gerekirse hala alışamadım...!
Hayır hayır beni yalnış anlama,bana geri dön diye söylemiyorum..

Bir dağ oldu özlemin büyüdü günden güne
Görmeyeli olmuştu 30 gün 29 gece
Sabırsız bekleyişlerim sürerken beşiktaşda
Bir paket sigarayı içmedim ytedim adeta

Kalbimde inceden sızı ellerim titremekli

Çok büyük bir hata yaptım,
değer verdim değerin ne olduğunu bilmeyen birine.
acıdım, acınılmasında daha beter haline, halbuki sen karışıyorsun sana nebe?
bir insan 7 sinde neyse, 70 inde de öyleymiş desenize..

Sen fondip yapılan bir duble rakıya mezesin,Sen duvarları rengarenk, yüksek sesle konuşulunca yan odadan sesler duyulan,

M- esafe engel değil gönül bir olsun
E- rimeden buzlarımız viskimiz dolsun
H- ani yıllar gelip geçtikten sonra
M- aziden anlatılacak anımız bulunsun
E- skimeyen dostluklar hep bir arada
T- okuştursun meyleri neroda sabahlar olsun

Hiçbirşey ebedi değildir.
Unutmamak ve hergün hatırlamak gerek.
Mutluluk...!
yalnız,savunmasız,çırılçıplak geldiğin gibi dünyadan, gideceğini bilerek yaşamak demek.
Sevgi..
Sevilmediğini bilerek ve karşılık beklemeyerek,senin olmayacağını bildiğin halde, soluk soluğa kalıncaya dek peşinden koşmak demek.