Ümit Göksel Şiirleri - Şair Ümit Göksel

Bir çocuk gibi masum savunmasız kalbim
Bir o kadar sevgiye muhtaç yüreğim
Dalından kopupta bir sağa bir sola
Sersefil uçuşan bir yaprak gibiyim

Uçurum heryanım şimdi baksam nereye

Yine lanet olası bir veda günü daha geldi çattı.
Bu vedalara alışkınım,ilk gün ki gibi acıtmasa da içimi,lakin gözlerim buna alışamadı..
Ayrı kalmaların üzüntüsüyle,kavuşmaların heyecanı,bir güm şu yorgun kalbimi durduracak.
Bende biliyorum er yada geç herşeyin sonu olacak,bizim sonumuzda seninki gibi olmamalı buna izin veremem,olmayacak..
Seni küçümseyimiyorum, aksine saygı duyuyorum,seni uzaktan izlemek başka,seninle yaşamak bambaşka..
Güzelliğin yüzyıllardır dillere destan,birkez seni görünce vazgeçemiyor mest oluyor insan..

Gecenin köründe boylu boyunca,atıverdim kendimi dalgaların hergün uzanıpta bir türlü kavuşamağı kumsala.
Bir elimde az ileriden bulduğum yarısı içilmiş kan kırmızısı bir şarap,diğer elimde ise bitmesin die ağzıma götürüp içime çekemediğim son sigaram.
ULAN BU GÖZÜNÜ SEVDİMİNİN DÜNYASI HERKEZE HELALDE BİR BANAMI HARAM?

R uhuma işlerken gülüşlerin ılık bir rüzgar tadında,
E n büyük vazgeçilmezim oldun..
N e gemiler yaktımda şu gönlümün limanında,
K albimin rotasını ben sende buldum..
L anet bir şehirde müebbettim acılara,
İ nanılmaz bir sevgi ile özgürlüğüme kavuştum.

Bu kez duy sesimi,rica değil yalvarış..
Asi olabilirim,lakin olmaz sana bir baş kaldırış..
Özüm sözüm bir beni bilirisin,
Senin eserin değilmi zaten bu yaradılış?

Tek bir sözüne güneş doğar,

Herkesin dilinde hayat çok acımasız sözü
En acımasız yaratık insanoğlu işin özü
Kadınıda oruspu yapan erkektir
Bakatığını değil istediğini görür gözü

Lafa gelince olur herkes alim

Geçmişini yargilamadım hicbir zaman
Sorgusuz sualsiz herşeyim yaptim seni.
Bir anne şevkatinde ellerinden tutup,
Bir babanın samimiyetiyle okşadım yanaklarını..
Sesini yükselttiginde bana, küçük bir kardeş olup korktum, sustum dinledim seni..
Kısık bir ses tonuyla özürdiledim..

Kaç gece daha böyle sabahlayacağım..?
Kaç gün daha doğması lazım seni unutabilmem için..?
Belkide bir akil hastanesinde yaşlanacağım...
Gurur duy kendinle, ölüyorum sevgilim.!

Düşünki benden uzaklaştığın her kilometre,sana olan sevgimi bir kat daha arttırdı.
Geri döndüğün zaman eğerki dönersen,eminim şaşıracaksın.
Böylesine mesafelerle büyüyen zamanla derinleşen bir sewginin karşısında olmak,kimbilir ne kadar değiştirecek seni?
Meğer ne doldurulmaz derinlikmiş yokluğun,her insanın yüzünde sana benzeyen birşey aramakta varmış.
SENDEN HABERSİZ BU GÖNÜL,SANA SEVDALANMIŞ......

Hayatın en güzel mucizelerinden birene tanık oldum ben seninle.
Yaşanılmadığı taktirde anlatılması mümkün olmayan,kelimelerin kifayesiz kaldığı söylenirdi.
Hep gülüp geçerdim,derdimki ne büyük yalan.
Lakin şimdi bildiğim tek gercek,sensiz yaşadığım gùnlermiş asıl yalan.
Meğer ne çok severmişim seni,farkında olmadım ben bunun hiçbir zaman.
Pişmanlıklar elegeçirdi bedenimi,esir oldum keşkelere.