Ülkü Babacan Şiirleri - Şair Ülkü Babacan

şiir kalıplı sahanlarda ısıtırım seni
imgelerle
ve alıştığın sokaklara dökülür adımlarım
beklerim
bastığımız yerleri hatırla sevdiğim
hatırla da tut ellerinden birlikte gel

sisli yolcu kalabalığı içinde
karışır sesler birbirine
hiç kimse gitmeyecek
gelmeyecek gibi bir yerlere

biraz ilerde sakin

ben sana
gitme demedim
git asla
sadece ellerimi bırakma istedim
arada bir rüyama gir
avuçlarımı soğutma.

Konsol II

hiç bilemedim elini tutmak nasıldır
nasıldır yanağından öpmek
başımı yaslamadım bilmem nasıldır
omuzundaki rehavet

Şurada yatan serçeler
Az önce gözlerimden su içtiler
Oysa
Ölüp ölüp dirilmeyi
Öğrenmiştiler…

ve
beklemekte pencerelerde
kehribar kadınlar
o kadınlar ki hiç saçları okşanmadan
doğurdular…

Sonbahar gelmiş gönlüme
Oysa ben ilkbahar sanmışım
Sevmişim.
Sanma, gülüm.
Sandığında..
Yaş dallar kuru gelir eline

aşk insanı yüceltir dedi şair arkadaşım
sen kendini şahikada görmelisin
unutma yukarıdan baktığında
her şey küçük gelir göze..
gidecektir elbet bu kış
sıcağı arayan bir kuş sürüsüyle

başım dönüyor bazen çatlak bir duvara tutunuyorum
öylesine ayakta.
bazen delifişek bir fırtınanın ortasında
biliyorum gelmeyecek trenleri beklediğimi
boş gar bankları gözlerime dokunuyor
bekleyen yüreğimde inciten bir sızı

kimsenin ilgisi değildi içimdeki çocuğa
onlar eteklerimden istediler dişiliğimi tutan
oysa saçlarından büyüyecekti
bir kez okşasan.

Ülkü Babacan