Ulan Duamı Edeyim Şiiri - Hasan Arpaci

Bu gün kendi kendime,
Şiir yazmamaya,
Kimseye kızmamaya,
Sadece Tanrıya yalvarmaya,
Söz verdim.
Ayrıca,
Evden çıkarken,
Tövbede ettim.

Baktım ileride,
Çöp toplayan bir çocuk ağlıyor...
Onunda heybesini,
Bir.......yeci karıştırıyor.
Sordum hayırdır kardeş?
Neler oluyor,
Heybedeki,
Karton ve naylonlar,
Senin arabaya doluyor.

Nedir senin görevin;
Devleti arkana alıp,
Adam kollayıp, adam soymak,
Bağıra çağıra garip çarpmak,
Yoksa elin alın terini,
Sermayemi yapmak.
Ne iştir...

Der demez bırakıp kaçtı ama,

Gel de şimdi şiir yazma,
Yazarken şiiri kızma,
Küfür ediyorsun diyorlar adama,
Ulan duamı edeyim,
Böyle orospu çocuklarına.
Allah’ım!
Akıl fikir ver kullarına,
Benim gibi sıfatsız,
Fütursuz olanlarada.

2016,Üsküdar