Ukte Şiiri - İlyas Payas

Bin günahı bir elmaya sığdırıp
Cennetten kovulanlar gibi seviyorum seni.
Bundandır ikinci bir kadın ihtimali olmayışına rağmen, kıskançlığını Havva'dan miras alışın .
Öyle bir seviyorum ki seni ,
Seninle evleneceğim.
Senden çoçuklarım olacak
Her akşam dönerken eve dünyanın kahrını çekip.
Arayıp sana soracağım yoğurt alayım mı diye
Çocuklarla birlik olacağım.
Terör estireceğim senin topraklarında .
Evlerin kuytu köşelerine mutluluk sloganları olmasada ,resimlerini çizeceğiz.
Kara kalemlerle , pastel boyalarla.
Ve sana inat, basıp kaçacağız apartmanın tüm zillerine
Belki bir gün camını kırar ,
Pis burunla abandığım, meşin topum .
Belki kesersin, bahçeye kaçan tüm toplarımı.
Ben bilye oynayıp, tos toprağına batarken mahallemin .
Tam mavi enekliğimle nişan alıp gözlerinin rengini, üteceğim sırada seni .
Eve çağrılma zili olan, akşam ezanı gibi ayırsan da gözlerini gözlerimden .
Ben hep seveceğim seni
Sabırlıyımdır çünkü
Abilerine ayna tutar , göğü göğüsleyen uçurtmayı , çocukluğum.
Bazen tellere dolanır çıtalı, hayallerim gibi
Korkuyla umut arasındaki ince çizgidir o .
Ve çoçuk aklıma rağmen bilirim .
Her uçutma kurtarmaya değmez , her adamdan şair olmaz ve haketmez her kadın bir şiiri.
Ama ben
Kurtacağım her, tele dolanmış uçurtmayı .
Ve değmesede yazacağım bir kadına o şiiri.
Ve sana söz veriyorum sevgilim ,
Seveceğim seni, her ikindi vakti.
Sözüm söz seveceğim seni.
Evleneceğiz seninle
Belki çocuklarımız olacak.
Yemek yapacağım seninle .
Kitaplar okuyacağız ,kelli felli adamlardan .
Vayy arkadaş diyeceğiz.
İçimize gömerek, bin yılın uktesini...