Uğur Yılmaz Şiirleri - Şair Uğur Yılmaz

Sevmenin zorluğu yaşamın sevinci ile karışır,
ve ortaya Aşk adında çok bilinmeyenli, az çözenli bir dengesiz denklem çıkar…

Aşık olursun,
unutursun dünyayı,
yalnızca sen varsındır Aşk gezegeninin

Şimdi en uygun vakittir ağlamaya,
Yazın, sonbahar zırhıyla kışa direnişi,
Güneşin, bulutların ardına gizlenişi,
Ağlamaya en uygun vakittir şimdi…

Ağla sen de yaptıklarına, yapılanlara,

Her nefes çekişte ciğerlerine sigaranın zararları ile birlikte, zehrimsi hayatını çeken tiryaki,
Atmosfere bıraktığı dumanın içinde karbon monoksit yaşanamamışlıklarının olduğunu bilir mi ki?

Gördüğü her reel düşten uyanmadan, bir diğeri için uykuya dalan rüyaların gezgini,
Hayatının gerçeklikten uzak ve yanılsamalar dünyasına yakın olduğunun farkında mıdır ki?

Bir yolun sonundayım şimdi,
Gidilecek yerlerden henüz dönerken,
Bir kuşun kanadında, bir kuş misali,
Bitirmek ve gitmek için çok mu erken?

Çok mu erken, ya da geç oldu mu bile?

Kalabalık ülkesinin yalnız adamı,
Beyaza, canı yandıkça kazıdı siyah adını,
Mutluluğunda bir renk oldu, bir gökkuşağı,
Hüzünse, acı çayına kattığı şeker tadı…

Anlatmak istedi gönlünden geçeni,

Amacı koşmakken yürümeyi öğrenen bir emekleyenden,
Geriye kalan sadece bir beden…
Yürümeyi öğrenmeden,
Ölmeyi öğrendim ben…

Ne amaç saklanmak ardına anıların,
Ne de kalbini kırmak kalbimdeki kadının…

Karşımda çok duvarlar gördüm en çıkılası sokakların,
Oysa çıkılamayan sokak değil, acısıydı yalnızlığımın…

Düşündün mü hiç?
Her gün üzerine basıp geçtiğin kaldırımın taşını,
O taşın da var bir geçmişi, var bir yaşı…

Düşündün mü hiç?
Yıllar hızla akarken, tek bir saniyeyi tutamamanın acısını,

Geliyorum demeden gelen görünmez bir kaza misali,
Çarptı gönül denen arabam kalbinin taş duvarına…
Bilirkişi beni kusurlu buldu, 8’de 8 yazdı soğuk raporuna…
Tüm dikkatim yoldaydı oysa gönül gözüm kaymış olsa da sana…

Yaralıyım şimdi izbe bir hastanenin en karanlık odasında,

Bazen yağmur yağar ya hani,
kokusunu alırsın, yağmur damlarken
beslediği susuz toprağın neminin,
“ Toprak çekti “ derler hani…

Bazen sevinçlerinden uzun süren bir