Zaman,
İdealarıma çarpıp rüzgarlar gibi savruluyor.
Buluta çakıyorum bir bakış, nehirler yağdırıyor eteklerime,
Sürükleniyorum sonra,
çekiyorum bakışlarımı üzerinden,
Yere bakıyorum ki, akıntısına kapılan yapraklar gibiyiz.
Ölüm, solgunca yerleşmiş çiçeğin kıbaline,
Yavaşça açılıyor ister gör istersen görme.
Ufkumun ötesinde, o esrarlı ada
Kayıt Tarihi : 25.9.2024 01:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ölüm, ufkumun ötesinde esrarlı ada… Zaman ise sürüklemekte büyük bir hızla
Emeğine yüreğine sağlık şairem.
Kalemin kavi olsun.
Selâm saygı ve muhabbetle
Doğanın karşı konulmaz döngüsüne teslim olup kabullenmeden insan dünyaya gerekli olan enerjiyi ve adaptasyonu sağlayamayacağını düşünüyorum. Aslında insanda çığır açacak verimliliği bu düşüncenin altında aramak gerekir.
Hasret değil, kabullenme diyelim sevgili Tuba.
Sevgi ve daim güzellikler getirsin hayat hepimize.
bir vakit dilimi nasıl geçeceği belli olmayan
ister gör ister görme
su akışı yolunu bulur, nereye varacağını da
sen sadece figüran rol aldın vaktin bitimine
esenlikle kalınız
Değirmene çarpıp dönen rüzgar gibi zaman.
Teşekkürler değerli yorumunuz için
Saygı ve selamlarımla…
Ancak "bize özgü, algılanabilen", duyumsanan
ÖZ!
Ona ne çarpsa tuz, buz!
Zaman çarpsa,
Asır olur!
Ve biz,
Seyrediyoruz bazen kendimizi
Uzaktan
Bir buluttan bakar gibi
Akarken...
Şıktı
Tebrikler Ata Kızı...
Hem felsefi hem duygusal açıdan bakarak zamanı ve içinden geçişleri elimden ve aklımdan geldiğince kaleme aldım.
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim.
Saygı ve selamlarımla…
TÜM YORUMLAR (5)