Üçyüz Yıllık Şiir Şiiri - Erdal Karadağ

Üç Yıllık Şiir

Günün aydınlığında
Gecenin karanlığında
Ay'ın, güneşin ve yıldızların ışığında,
Sana olan hıncım değil elbette yürek kesiği sızım sızım şiirler yazmak..
Ve,
Acılarla yanmış bu asi yüreğimle,
Sevdanın kavganın ve korakor direncin bayrağını
Ve
Umudun sıcacık heyecanını taşırken delikanlı yüreklere
Ve,
Öfkeyi azaltma
Sabrı çoğaltma
Özlemi sağaltma telaşındayken
Herkes şehvetli şiirler yazdığımı zannediyordu
Oysa ben çanak çanak zehirler kusuyordum dipsiz kuyulara,
Kalem kalem zaptederken kör uykuları..

Yol yorgunu
Umut kırgını
Gönül dargını sitemlerim oldu arasıra
Ve
Öfkeye yeltenen merhametimden,
küfre azmettiren ihanetine uzanan bu sefil yolculukta
Bende kusur arar isen,
Kusurum çoktur ve en fazla şiir bulursun
Deneme böyle şeyleri, içimde boğulursun!.
Ve
Şiir ki,
Senin çakmak çakmak gözlerine yakışırdı en çok
Başka gözlere şiir yazmayı dokunmak s/ayıp
Başkasının gözünde olmadı gözüm.
İnan olsun, olmadı İki Gözüm...

28 Aralık 2014 / 28 Aralık 2017