Türkan Sezgin Şiirleri - Şair Türkan Sezgin

susuyorum izliyorum şaşırıyorum
çok şaşırıyorum....
kendime sana yaşananlara
hayatın sürprizlerine...şaşırıyorum..

melankolik bir yapım var biliyorsun...

Artık bu şehir de cazibe arama rüzgar gülü
herşey monoton sıradan ve ala, gri tonlarda
hani sırf yardımcı olsun diye yaptıkların varya
onlar bile anlamını yitirdi şevki yok abartma
konuşma öyle kendi kendine deli sanacaklar
yahut git bir köşeye en beğendiğin anılarla

şövalye artık kraliçenin dikkatini çeken işler yapmaya başlamıştı onun nelerden hoşlandığını anlamıştı kendince biraz biraz çözmüştü..birgün kraliçe nedimeleriyle yine bahçede geziniyordu şövalyenin pınarın başında birşeylerle uğraştığını fark etti nedimeleri yanına koştular ah yazık gibi sözlerle geri dönüyorlardı kraliçe şövalyenin yanına gitti şövalye nin elleri kan içinde idi,telaşlandı kraliçe tabii neyaptığını sordu sakarlığının nedenini...sizin için kupayı yıkamak istedim ve ellerimle size pınardan su getirecektim kraliçem...şövalye acı içinde kıvranıyordu _kraliçe şaşkın ve hayretle benim içinmi dedi _evet efendim biraz ileride size piknik sepeti hazırlamıştım ve birlikte kahvaltı lutfunda bulunurmusunuz acaba..._
Kraliçe çok etkilenmişti,çünkü bu ukala adamdan böyle birşey hiç beklemiyordu.
onu daha yakın plan resmi görevlere almaya karar verdi güven duymak istiyordu onu test etmek..ve daha önemli görevlere göndermek
şövalye her fırsatta bunu belirtiyordu hatta birgün ondan beklenilmeyecek bir cümle kullandı biz sizin hizmetkarınız değil ancak ayaklarınıza paspas oluruz kraliçem ve bundan zevk duyarız onur duyarız..başımızın tacısınız..
kraliçe böyle laflara kanacak devlet kadını değildi... lütfen kendinize geliniz şövalye biz kendimize devlet işlerinde sağkol olacak bu devleti daimi kılacak neferler yetiştirmek istiyoruz demiş...
zavallı şövalye kime neye dir hizmeti bilinmez devletin ta en önemli yerlerinde ve başvezir hayalini kurarak ve saltanatını düşleyerek yaşamaya başlamış artık farklı planlar üretiyor ve adım adım emeline yaklaştığını hissediyormuş

Görünür olmak fark edilmek
nasıl bir duygu dur ki herkes başka algılar
her canlıda başka çalışıyor hormonlar
ve zamanların gözdesidir kainat
önünde saygıyla eğiliyorum...
duymak istemediğinde kulaklarını tıkayamaz sın

beni deli ettin
susmak nereye kadar
ipsiz sapsız şizofrensin
ve bir okadar da benim
ne istediğin söyle bende
bileyim çıkış noktası bul

Eskisi gibi değil ki hiç bir şey
Daha bilinçli çocuk yüreğimde
Sevgiyle yoğrulmuş her bir anı sı
Beyhude nedir biliyor zaman bazı
Bazıda geçmişte yaşıyor anı
Yine de yaşamaya değer sanki

Ne zaman şiir yazmaya kalksam
Eski yediğim dost darbeleri gelir karşıma
Ne kadar doluymuş sırtımdaki çuval
Attığımı sandığım şikayet lerim yapışmış
Ben altını kesmişim anı çuvalımın
Meğer hiç dökememişim beslemişim

Yazıyorum kimse bilmez ta onyaşımdan
Gündüz, bulutların yolculuğuna hayranım,
Gece gökyüzünü süsleyen ayın parıltısına
Bilirim yoldadır gelir gündüzü peşi sıra
Hiç usanmadan, koşturmalarına bakar kalırım.
Toprağa aşık olarak doğmuşum sanırım

Bir gün gerçek olacak biliyorum
Yine uyanacağım sabahın beşi
Aklımdasın yine aklımda!
İçimi hoş bir duygu saracak
Çay suyu koyacağım oyalanmak için
Balkonda kuşlarla konuşacağım

Çoktan vazgeçmişti beden
Ben istedim hayat seni
Anlamıştı küçücükken
Savaşmak ne zor işti
Pamuktandı iplikleri
Düğümledim hayat seni