Bahara mı kandın söze mi kandın?
Masumdun düşmanı dostun mu sandın?
Ayrıldın evinden uzağa düştün,
Çocuktun bilmedin tuzağa düştün.
Aramızda kalsın kimse duymasın
Kahpeye benzetmiş seni erenler
Oruç tuttuğunla bayram etmezsin
Haksız da sayılmaz seni yerenler
İki ezelî dost sevgi ve sabır
Sevgin varsa şayet sabrın da vardır
Berzah âleminde sığınak kabir
Sevgin varsa şayet sabrın da vardır
Tâcidârdır sevgi tahtından inmez
Sevmek dokunmaktır şüphesiz dostum
Dokun sevdiğine gonca gül olsun
Sevecen bakışın kesme önünü
Gönülden gönüle giden yol olsun
En yüce değeri emek bilmedik
Pişmiş ekmek çiğin elinde şimdi
Delikanlı işsiz kahveden gelmez
Evin idaresi gelinde şimdi
Doyumsuz sevinçler büyütürdü ellerin,
Bereketlenirdi paylaştırdığın herşey…
Cennet hayatı yaşardın
Karayağız Pehlivanın kollarında,
Sever ve sevilirdin.
Gözünden düşersem mahvolurum ben,
Gözümden düşersen mahvolurum ben,
Kurtuluşum yok mu Allahım benim?
Şifa umar gönlüm, mahvolurum ben.
Bağlasalar kollarımı
Ellerim var halkım için
Dağlasalar ellerimi
İllerim var halkım için
Kör etseler gözlerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!