İnsan var: söz söyler altın gümüş incidir
İnsan var ki: söz söyler kalp kırar gönül incitir
Sigara içerken bir güzel gördüm,
Katilini öper farkında değil.
Üzüldüm haline yaşını sordum
İntihar yolcumuz, kırkında değil.
Sana bir sözüm var yabana atma,
Karmaşık olanda hayır arama.
Helâl ekmeğine hiç haram katma,
Karmaşık olanda hayır arama.
Âdaletli insan sevimli olur,
Farkında mısın?
Sigara içerken her seferinde
İzmariti öpüyorsun
Aslında sen katilini öpüyorsun
Katil öpülür mü?
Tohum bu, can gizler, umut taşır, ziyan olur ekilecek dostum,
Hayat böyledir; lûtfu kabul ise; kahrı da çekilecek dostum
Mezhebim meşrebim aşkımdır benim
Üç gün misafir et yâr sende kalsın
Nefesinle besle kokunla yıka
Yatır sıcağına sar zinde kalsın
Sen kendine bile hoyrat davrandın,
Kimse kıymetini bilmedi senin.
Özünü ömrünü çevrene verdin,
Kimse kıymetini bilmedi senin.
Gölgene dokunsa gafilin biri
Yedi gün yıkasam arınmaz kiri
Bir köşe başında gördüm göreli,
Ben seni herkesten kıskanır oldum.
Yediğin ekmekten lokma vereli,
Kıyâmet zamanı için dediğin şey kuru bir zandır.
Bence; Allah’ın insandan umudunu kestiği andır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!