Üşüyorum
Üşüyorum gözlerimi her kapadığımda
Ellerin yüreğimi ısıtamıyor
Uzatmıyorsun ki
Uzak kıyıları okşuyor
Dün gece kendime sevmeyi haram kıldım
Bir daha mı, tövbe, on kez tövbe, yüz kez, bin kez tövbe
Yüreğimi öldürdüm katili ben değilim
İçim acıdıkça ıslandı yine
Hüzün çiçeklerini kokladım hatıralarda
Uyumuşum öylece
Öylesine özledim ki
Hasreti bile sen sanırım
Bir bilsen nasıl susadım sözlerine
Her cümlen ayrı bir dünyaydı benim için
Artık dünyasızlığımdan utanırım.
Buram buram kokan bir gül bahçesinde gezinmek gibi
Kör şafaklarda beyazları temizlemek
En güzel goncanın yaprakları arasında
Her yeni güne yeniden doğmak
Gözlerinde ışıklarla mutluluğu dilemektir seni uzaktan sevmek
Bana arkadaşını söyle
Kim olduğunu söyleyeyim
Sıkılma sabret beni dinle
Dinle bir nasihat vereyim.
Adam iş başında bellolur
Karanlığın kokusu dolu bir ibrik
Bir namaz boyunca huzurunu tebrik
Gecede güneş, işte bir alem yitik:
Kayalardan kopan küçücük bir taş
Ruhun ucunda beden, incecik bir ataş.
Kazmalarca seslenir şu büyük dağlar
Yalnız bir uykunun ardından
Suçlusu oymuş gibi
Her şafak uyandırdı biraz ürkek
Güvercinler ve kumrular çift uçarken
Sessizce güneş doğuverdi
Yüzü kızarık, biraz da çekinerek.
Bazen yolun başından
Bazen sonundan başlanır
Gerçekler istenmez bazen
Hayaller sevilir
Hayaller yaşanır.
Bazen umutlar çiçek açar
Beter Ol
Beklesin kapında her gece ecel
Şu halime düşüp halden beter ol
Gölgelere benze gittikçe incel
Hiç gelin olmamış tülden beter ol.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!