Narçiçeğinde hüküm renk
Saka kuşunda bir büyük ahenk
Merak kedinin bakışlarında
Beyazla siyahta sadelik
Birbiriyle nasıl denk nasıl denk
Ağlamayı bilmeyen gözlerin
Sevdaları taşımıştı ruhuma
En uzak yıldızların ışıkları parlamıştı gözlerimde
Öyle büyüdü öyle yükseldi ki aşkımız
Kalpler olurdu tepelerinde bulutlardan
Kahkahalarımız dinmezdi
Aklıma gelirsen,
Gözlerini düşünürüm önce;
Eski baharları tekrar yaşarım
Gelinciklerle süslenmiş,
Çimenlerin yeşili görününce.
Bırakıp gitmiştin diye bir tanem
Oturdum ağladım sabaha kadar
Ben gibi sevmiştin diye bir tanem
Oturdum ağladım sabaha kadar.
Gittin ya o gece gözünde yaşla
Duyunca adını hüznü yaşarım
Ses olur bülbülde adın dillenir
Şarkıda türküde seni duyarım
Renk olur güllerde adın dillenir.
Masallar her gece seni anlatır
Yine akşam oluyor
Bilmem niye sustu bülbüller
Hani hep duracaktın
Hep gülecektin
Sevdamızı dinleyecekti bütün güller…
Bir sessiz bekleyiş vardı
Gözyaşlarım hep ıslaktı, hep üzgün
Yine koyulaştı gönlümdeki sisler
Ne olur o ağlamasın dostlar
Alın
Alın yüreğimi sevdama götürün.
Köroğlu’nun boylarını dinleyerek büyüdük aslında
Sonra Dedem Korkut’taki yiğitliğe imrendik
Mertliği, fedakârlığı, vatan sevgisini öğrendik
Sonradan tanıdık Aslı’yı, Kerem’i, Ferhat’ı, Şirin’i
Ne Tahir olduk ne Zühre’nin gözlerini görebildik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!