Sabah mahmurluğu ile açsam gözlerimi
Tatlı bir ses çınlasa kulaklarımda “Günaydın”
Serinletse yanan bağrımı bir deli rüzgâr
Güneşin ışıkları pencereden girse,
Dese “Gözün aydın.”
Özlemim oldu tebessümün
Tut elimden
Düne gerçeği yazmak var kural bu
Özlem çiçeklerinin kokusunda beklenen
Yarın ise hayal
Yine aklıma geldi ölüm
Yine öldüm bu gün
Hani yaşayacaktım
Çiçekler toplayacaktım mısralarıma
Hiç yorulmadan bütün gün.
Seni Özlemek
Seni özlemek kar çiçeği olmaktır
Bahara hasrettir seni özlemek
Geceyi gündüzü unutmak
Hatıraları koyup karşıya
Ağlamayla geçirme zamanı
Tut kazmayı sıkı sıkı
Vur kahkahalarını sakladığın kırk kilitli sandıklara
Kır tamamını çekinme
Çıkar en tatlısından bir tane
Yerleştir dudaklarına
Boyuna hasret, yüzüne hasret
Bir beden bıraktın, söyle nerdesin?
Gülümset birazcık merhamet eyle
Boş ver başkasını
Bırak sevdalısı güldürdü desin.
Her akşam bir sabahı
Her gece bir gündüzü doğurur
Ya akşam gelir ruhuma azar azar
Ya da sabah
Sen gittin gideli
Bir yanım çiçek dolu bir bahçe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!