Turgut Çört Şiirleri - Şair Turgut Çört

Benlik davasını gururla,
Güden bizden olamaz..
Haram yolunu sürurla,
Giden bizden olamaz..

Haksızlığa karşı dilini,

Kader ağını örmüş,
Düşmemizi bekliyor..
Hak günahımızı görmüş,
Tövbe etmemizi bekliyor..

Fikirlerimiz akındır,

Tahammül edemez olduk birbirimize,
Düşman kesildi ufağımız irimize,
Çözümü; terbiye vermektir kibirimize!

Öfkeyle kalkarak kavrulduk,
Acaba biz niye böyle olduk?

Sinirlerim isyan etti tepemde,
Öfkem boğazıma dizildi bugün..
Merhamet yine gönül kapımda,
Cellalensem de içeri süzüldü bugün..

İsyanın yeri yok, Allah korusun!

Haydan gelen huya gider,
Nurların Nur’u Doğurdu alemi.
Bu alemi toplasan mazlum eder,
Mazlumun Onur’u Yoğurdu alemi.

İhtirasları bitmez, sürekli ister beşeri insanlık,

Vakit geçip gidiyor,
Peki bu gidiş nereye?
Ömür para güdüyor,
Peki bu gidiş nereye?

Hayaller rüya oldu,

Bu savaş hilal ile haçın değil,
Maalesef milli ve yerlinin savaşıdır..
Bu savaş tok ile açın değil,
Kendi etimizin butumuzun aşıdır..

Ne olayım dediniz ne bileyim,

Ah benim deli gönlüm can dostum,
Dostluğumuz aynı ok ile yay gibi olsun..
İki zıt kutup gibi ancak hiç ayrılmayan,
Birlikte anılan kahve ile çay gibi olsun..

Öyle dostlar ki çaycıda kahve sorulur,

Gördüğümde o mahzun halini,
Gözüm gözüne değmesin istedim..
O anda düşününce ahvalini,
Hastalığın yüzüne değmesin istedim..

Gittiğin araba sanki üstüme yürüdü,

Sabır zamana aşıktır, sonunu kadere bağlar,
Eğer beklersen duramaz karşın da dağlar,
Sabır insana hem kemalat hem ciddiyet sağlar,

Ciddi olursan, Aşkın bile asil olur!
Sabırlı olursan, O Aşk seni bulur..