Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Dökme, göz yaşlarının ne günahı var,
Akan göz yaşları günahını silemez,
Senin gibi ağıtı silah kullananlar,
Bilinir ki, iki yakası bir araya gelemez.

Tekrar okudum tüm mektuplarını,
Bir-bir yaktım tüm son mektuplarını,
Hiç okumamışsın yazdıklarını,
Gurbet mi, bir dert mi? Gözü kör olsun,
Nakarat
İlk mektuplarını öpüp ağladım.

Siz-biz ki, türkülerde Türkmenlerim,
Bilir misin? linç edilen sensin, benim,
Suçumuz, galiba korktukları içindir,
Dünya’da Türk, Türkmen, türkülerim.

Kuldan zulüm, Allah’tan ölüm ötesi,

Başını eğme der, seni dim-dik tutar,
Düğmesiz cübben gibi ol, ya da çıkar,
Ağırı tartar kapısındaki kantar,
İnce eler, sık dokur, biçer-keser,
Vücuda uygun dikmek maharet ister…

Dökme, göz yaşlarının ne günahı var,
Akan göz yaşları günahını silemez,
Senin gibi ağıtı silah kullananlar,
Bilinir ki, iki yakası bir araya gelemez.

Gönlü tahta koyanlar
Sultan sanıp sayanlar
Aşk dergaha dalanlar
Böyle garip bencileyin.

İnsanlardaki bu sadistlik niye?
Filmlerde öldürme, sporda ölüm,
Cennet şu alemde ölmek ne diye?
Gel de savaşalım gizli düşmanla.

Bir şeyler olmuş ki yürekler taşmış,

1) Çiçek gibidir
Gelin-damat gibi idi, hayata bakış,
Atalarımız giydirmişti nakış, nakış...
Bize düşen, dayanışma, başarı, alkış,
Ülkemiz de bir çiçek kıymet bilelim.
2)Çöle dönmesin

Keşke olabilseydim ulu bir çınar,
Bir varmış, bir yokmuş diyenlere,
Olurdum tarihe kaynayan pınar,
Işık tutardım tarihi bilmeyenlere.

Vefatı ile de ders verdi, örnek oldu şair/yazar,
Koca bir köyde tek bir Kürt ailedenmiş meğer…
Bunu da kendisi ve köylüsü söylemedi el aleme,
Ulusu ile tek vücut olmayı yaz demiş kaleme;
Köylüsü-ulusu bağrına basıp heykelini dikmiş,
Köylüsü toprak getirip makberine dökmüş de;