Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Haramzadeliği yetenek sayanlar,
Hiç ölmeyeceğini sananlar,
Su yerine kan içip kananlar,
Kimdir asıl zengin olanlar?

Elinde fenerle, gündüz insan aratan
İnsanlardır gündüzü bile karartan
Ayıklansın insanların, içlerini kanatan?
Hicveder Romen Diyojen, Sinop Heykeli

Sitemli sözlerin ağır olsa da,
Haklısın, ne kadar üzülsem bile..
Feryadım duymayan sağır olsan da,
Haklısın sözünle, ezilsem bile.

Sen çektin aşk tuzağına kolumdan,

Her akşam-sabah acı haber, sanki alın yazımız,
Müsebbip arsızızlar, şüpheli soysuzlar ortada...
Bu nedeledir ki. bitmek bilmez yürek sızımız,
Kuduzlar aramızda, saldırı için her an sotada.
Soyulur, sövülür, dövülür haz alan avanaklar,
Benim paramı çalıyor. sana ne? diyenler de var..

Ezenler ve ezilenler var, gözünü aç da gör.
Ezilmene ve ezilmeyene sebep olanlar var.
Evcilleştirilmiş hayvan gibisin, sana biri sorar;
Doğuşta insandın, sende insanlıktan kalan ne var?

Son bahar yaprakları
Seni hatırlattı son bahar nefesi
Savrulan kuru yaprakların sesi
Yanımda isen her seferinde
İlk bahar olurdu hazan ötesi

Seni hatırlattı son bahar nefesi,
Savrulan kuru yaprakların sesi,
Yanımda isen her seferinde,
İlk bahar olurdu hazan ötesi.

Aşkı senle birlik olup yarattık,

Darbeni yedim ancak, son sözümü demedim.
Hep yüzüne söyledim, hakaret, gıybet etmedim.
Bildiği gibi yapsın, Allah'a havale ettim.
Bilmem anlatabildim mi? Bir tanem, son çârem.

Bu millet getirmiştir bir yere,
Laf anlamaz, tek doğrucu ne çare,
Millet sana fırsat verdi kaç kere,
Kıymet bil, çok acı gelir sopası.

Seni-seni, ne buldumcuk delisi,

Bilirim bana en fazla yanan sen olacan,
Sen hem kardeşim, hem babamın emaneti
Öldüğümde saçlarını tek sen yolacan,
Hiç bilmez miyim? sen bana babam emaneti.

Görünen o ki! Allah’a emanet etmiş babamız;