Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Mekanı cennet zaten tekrara yoktur gerek,
Dile kolay yakınlarına baş sağlığı dilemek,
Askere gönderdiğimizdeki düğün-dernek,
Sizler deyin, şehit için başka ne söylesek?

İnsan olan insan, bakmaya bile kıyamaz,

Sel denize ulaşınca deniz olurken,
Sevildin de kendini deniz mi sandın?
Tohum toprakta ürün olurken,
Kendini KOCASIZ doğuran,
Meryem mi sandın.

Sen Anadolumun keza, anamın kızı,
Ruhlarda ikiz, duyguları şahlanmış biziz.
Söz-müzik meydanda, ses sizde bizleriz.
Tüm Türk müziğimize hizmette seferberiz.

Başıma bu sevdayı tek sen getirdin;
Hayatım dikişini söküp bitirdin,
Gönlümün can evine diken batırdın,
Sevgiye rağbetin yok, iyi anladım.

Sevincinle ilkbaharı,
Hüznün ile sonbaharı,
gülüşünle yaz günümü,
Yüzün soğuk kış günümü,
Sanki senle dört mevsimi

Soyu sopu bozuk olan,
Sermayesi yalan, dolan,
Boş atıp da dolu tutan,
Hep el ele, hep kol-kola.

Hangi renkte, hangi şekilde doğsan da;
Ruhu okşayan, ırkı güzel tek Türk Milleti...
Taşlanan, zulme katlanan sen olsan da,
Aslını asla inkar etme sen Türk Milleti.

Güneş ile birlikte Doğudan doğduğunu,

Sen vazgeçtin, ben ise kaybettim,
Sende rahatlık, bende acı var…
Çok sevdim, hep kendime kahrettim,
Aşkı-sevdan yüzünden dünyam dar.

Değer miydin hiç düşünmedim de;

Öyle bir ellerle sardılar ki bu vatan,
Dost belli değil, düşman belli değil…
Karıştı, karıldı, öyle yoruldu ki bu vatan,
Puştu, yalanı, dolanı ile halkı sersefil.

Düşman içten, dıştan sarmış vatanı,

Unutuldu cehalet tohumu ekenler,
Onlardandır bu gün mahsulleri biçenler,
Ne zaman çoğalırsa bunu fark edenler,
Mezardan çıkarılacak tohum ekenler.

Bir gaflet-delalet, hatta ihanet varsa da,