Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Sevgilimi kaybettim, mevsimleri neyleyim?
Siz olsanız yerimde; doğrusunu söyleyin.
Nakarat
Başım slıp gitsem de, ilim-ili yitsem de;
Unutmama imkan yok, Mecnun olup gezsem de.

Sevdandır devâsız derde düşüren,
Çöllerde Leyla’sız mecnun misali.
Yollara düşüren, dağlar aşıran,
Ferhat ile Şirin aşkı misali.

Toprakta gizli tohum yeşerir,
Sır saklamasını bilen başarır,
Kör olmayan gözler yaşarır,
Kerem sahibinin işi zor olmaz.

İlim ile işlerin yürür gider,

İyi günde, çok dotlarım var sanırsın.
Gerçek dostu, kötü gününde tanırsın.
Gülüşünü sevdiğin, insanlar var ise;
Güvenirsin, sırdaş edersin inanırsın.

Kapanacak elbette oyun perdesi,
Hafızalarda kalacak o cırtlak sesi,
Tarih dosdoğru yazmalı o densizi,
Her andığımda lanet okuyacağım.

Memleketimiz aşık, ozanlarını,
Yürekteki sesleri yazanlarını,
Sözü besteleyip düzenlerini;
Unutmayalım, değerlerimizdir.

Aşık veysel, Muharrem Ertaş,

Kör gecemin gören gözü,
Duygu hamurumun özü,
Roman olur her bir sözü,
Bambaşkadır güzel gözü,
Özelliklerin hepsi var…
Güzelliklerin hepsi var.

Kaşlar yay, gözleri Kudret sürmelim;
Dolunay çehrende siyah hoş benlim,
Utangaç bakışlım ey ahu gözlüm,
Uzakta kalmışsın hele gel biraz,
Bir tebessüm yetmez, hele gül biraz.

Geçmiş yıllar iz bırakır,
İzleri silebildiniz mi?
Aklına geldikçe o kahır;
Çık git diyebildiniz mi?

Düşün mezmisin? Sana üflenen ruhu,
Yaşamana sebep nefesi, ekmeği suyu..
Kainat bir yana, sendeki beş duyu;
Hepsi de şükreder senden habersiz.

Keşke sen de onlarla şükredebilsen,