Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Öyle dert vardır ki, taşar dışarı,
Taşırmamak elbet büyük başarı....
Derdine çare olacak sanırsın,
Sözlerin geri dönünce tanırsın,
Dost mudur. yoksa düşman mı anlarsın.

Süt emen körpe çocuktuk
Ana-baba-dede-nine olduk
Biz de büyütüp doyurduk
Hayat yolu su gibi akar

Mert çıkmazlar karşımıza
Tuzak kurar aramıza
Sana-bana şansımıza
Kimi öle, kimi kala

Derler ki, gün bizim gündür,

Ha bugün, ha yarın derken bu dert beni,
Boşuna uğraştırdı bu nağmert beni..
Herkesi kendin gibi sanmak var ya;
Nağmertmiş dostun tekmesi, çok sert geldi.

Bir sızıdır, etimle kemik arası,

Üzenim, geç de olsa anladım….,
Kendimi haklı sandım yanıldım,
Son ümidimdi, affa sarıldım(sa da) ,..
Af dilemek faydasız anladım.

Eğip-büküp de, kırırıp döktükten,

Feryadlar çoğaldı yakın çevremde;
Kimi aileden, kimisi tanıdık yakından.
Her şeyler bir hâl aldı, dünya âlemde.
Kanser neden çoğaldı sor halkından?

Vatan satmaksa bizde
Adam yakmaksa bizde
Avutmaksa halkı bizde
Elin kalem tutmuş ise
Hapse atmaksa bizde

Ne oldum deme, kim bilir-kim bilir-kim bilir ne olacaksın?
Güz günün gelecek, sararıp-sararım-sararıp solacaksın.
Henüz mevsim ilk bahar, gonca gül-gonc gül, gonca gül açacaksın
Güz günün gelecek, sararıp-sararım- sararıp solacaksın.

Atıldı-yıkıldı, itildi-kakıldı aslını unutmadı,
Devlet sanatçılığını bile kabul etmedi,
Devletin değil halkın sanatçısıyım dedi,
Sanatçılığın ötesi Yurdumun sesi-sazı.

Halaylarımızın dokusu-nakışı nağmeli sazı,

Unutulmaz o anlar, arkadaşlar,
Öğretilenler, öğretmenler,
Aklında kalırlar, ölmezler.
Karşılaşırsın öğretmeninle,
Kendini tanıtırsın ve hatırlar...