Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Ahilik varmış bir zamanlar.
İnsanlık ve dayanışma var.
Sahtekarlık, fırsatçılık mı?
Bilinmezmiş ki o zamanlar.
Ramazan ve bayramlarda;

Sarhoşun, ayyaşın, bir hoşsun,
Keşmekeşin, dervişin, berduşun,
Ne ararsan var, koşun-koşun.
Ne desem yakışır sana İstanbul.

Doğuran, doyuran, koruyan
Başarısından gurur duyan,
Kazacını hiç kıskanmayan,
Sarılıp candan bağrına basan,
Acısını en derinden duyup,
Tırnağı acısa yürekten ağlayan,

Hayalimde kaldı bu kıyafetler
Hal, tavır, endam ve asaletler
Hani eskiler moda olurdu ?
Ne oldu, adeta unutuldu
Ya şimdi?
Kadında merak bırakmayan

Gözümden gönlüme aktı güfteler.
Gönülde demlendi sihirli o sözler.
Eğrildi, kıvrıldı, yoğruldu, hâl aldı,
Pişerek gönülden doğdu besteler.
Nakarat:
Gönüllere tercüman,

Çakıydı kalemimiz, kâğıdımız çınar kökü
Yazılar daha da derin kökü büyüdükçe
İstesek de gelmeyecek o günler, o öykü
Bende dert oluyor günler, yıllar geçtikçe

Allah denince akla doğa hareketleri gelir
Doğa hareketlerinden olan ah o gözlerin
Tarifi mümkün olmayan ilahi bir güç denir
Ulaşılamaz derinliklerde Allah özlemim

Sendeki ahu göz, o kalem kaşlar,
Aklımı başımdan aldı bakışlar.
İşte böyle başlar sevdalı aşklar,
karşıliıklı aşklı sevda dilerim.

Yürüyüş, duruşun, her halin bana;

Ahu gözler kalem kaslar
Ay yüzünle hos bakıslar
Taranmış o ipek saçlar
Kara sevdanın yolu başlar

Senin için ne söylesem az olur.
Bir-pir konuşsam kemli söz olur.
Herkes seni de, beni de bilir, amma;
Kem değirmeninde un-ufak toz olur.