Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Gördüğünüz gibi ben buyum.
Okyanusta bir tas suyum...
Görmüşsem bir haksızlık;
Sataşmaktır benim huyum!
Elbet ben de korkuyorum,
Ancak, haksızlık karşısında;

Giden mi, kalan mı çözdürdü dili?
Her kim veriyorsa ilhamlı gülü,
Sevdada aranmaz geçmişi dünü,
Gönül bahçesine mevsim yaraşır.

Başına gelmişse her kim ki nerden?

Emekli mi, emekleme yılı mı doğrusu?
Çâresizlikten, gıdasızlıktan ölümü bekleme mi,
Yoksa yorgun kalplerinin tekleme yılı mı olacak?
Yok, yok...hapsaneler de çoğaldıgına göre;
Kıtlı, açlık feryatlar arttıkca, kötekleme yılı olacak.

Bende kalan son halinle;
Gül gibi geçinip gidiyoruz…
Sen şimdi kim bilir kiminle?
Bilmek bile istemiyoruz.

Bendeki sen hiç değişmezsin,

Nisan ayında görelim sendeki yüzü;
Yağmurlar yüzünü bir yıkasın hele…
Geceki güzelliğin sevmez gündüzü,
Doğal yüzün boyadan görünmez bile.
Hadi be sende;

Dünü toprağa göm ki,
Yarınların çiçekler açsın.
Hatandan hemen dön ki,
Yanlışlar senden kaçsın.

Çoğu fırsatlar tek seferlik.

Köpeksiz sandığın köyde değneksiz gezme.
Bakarsın egitimli köpeğin hışmına uğrarsın.
Gırtlaktan ısırmadır eğitimi, hafife alıp küçümseme,
Kurtulmak isterken işin işten geçtiğini geç anlarsın.

Aptal sanılanlar bile artık sorgular oldu...

Arzuların ihtiyacı aşmasın;
Demiri pas, insanı hırs bitirir.
Doldur ama küpün aman taşmasın
Toprağa tabutta kefen götürür.

Unutulmaz o anlar, arkadaşlar,
Öğretilenler, öğretmenler,
Aklında kalırlar, ölmezler.
Karşılaşırsın öğretmeninle,

Benimle ilgili düşüncen neler?
Sitemli sözlerin kurşun gibiler...
Kim bilir kimlere kanmışsan eğer;
Düşmanlar tepede kuzgun idiler.

Anlatır yüreğim dinle derinden,