Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Tek Yüklendim ağır gelen sevdayı.
Boşa umutlandım senden devâyı.
Viran ettin gönlümdeki sarayı.
Kör vicdanlı senle şimdi neyleyim?
Nakarat
Sanki tanışmamı, görüşmemişiz,

Koşturdun peşinden düşürdün dile…
Görürsün kötüye düşte bir hele !
Anası kaybolmuş kuzu misali ;
Melesen gelemem istesem bile.

Her kötü kaderin sahibi ben miyim?
Haktan gelmişse ne diyebilirim?
Kuldan gelene boyun eğmeli miyim?
Sabrın da bir sınırı var öyle değil mi?

AB de köyler zamanla kıymete bindi
Bizde ise köyler hep hakir, hor gürülürdü.
Hakir gördüğümüz o köyümüz
senin-benimdi,
Doğdumuz, büyüdümüz yer köyümüzdü...
Su yolunu buldu, eşya tabiatına döndü.

Mevsimi gelir, koçlar koyun sürüsüne katılır...
Günü gelir, kuzu koyun sürüsüne karışır.
Gormeğe değer, kuzunun anasını bulması,
Vura-vura anasının memesini emmesi,
Annenin se, yavrusunun kıçını koklaması,

Cennetin yolu hac, Mekke, Kâbe’de değil vicdandadır, vicdanda !
Vicdan öyle bir makam ki, oradadır cennet ve din, iman da,
Yer yüzü bir hanedir, hem de ibadethane,
Mekke, Kâbe, Kudüs, kubbe bahanedir-bahane,

Her şeyler Kudret'ten alır rengini,
Ahenkle bulmuştur dengi dengini.
Sen de tanısan ah kendi kendini;
Hidayete ermiş,
Kalp gözün görmüş,
Yaradan'dan ötürü,

Kadersizlik mi desem, kudretsizlik mi desem;
7 iklim dört bucak derler ya, öyle bir şey işte kaderimiz.
Aman Orta-Asya, Rusya deme komünist/dinsiz olursun,
Yakına kadar öyle dendi bizlere, gidip oraları bir görsen;
Meğer, bizim gibi dövülen, sövülen ama, inadına çoğalan,

BuKudretten sürmeli mühür gözleri
Kaşı yay, yüzü ay, çene gamzeli
Kiraz dudaklar, al-al yanaklar
Tanıdın mı bu güzel hangi soydandır?
Nakarat
Yumuk-yumuk eller, o tebessümler

Yahudi, Hristiyan ve Müslüman,
İbrahimi dinler bir arada harman.
İçlerinden birisi ikisine düşman,
Bilin, yer neresi, o millet kim ola?